Devlet veya rejimin potansiyel suçlu ilan ettiği için 7/24 gözetim altında tuttuğu bir halk düşünün. Yaşadıkları coğrafyanın bütün cadde, sokak ve kapalı alanlarına yüz tarama sistemine sahip kameralar yerleştirilmiş. Cep telefonlarına bilgisayarlara banka ve alışveriş kartlarına zorunlu takip programları yüklenmiş. Yaşları 12 ile 65 arasında olan herkesin DNA örneği parmak izi ve kan grubu bilgileri toplanıp arşivleniyor. Sadece şehirler beldeler arasında değil semtler arasında bile güvenlik kontrol noktaları oluşturulmuş dış dünya ile irtibat zaten engellenmiş durumda. Kim nereye gidiyor kiminle görüşüyor ne diyor ne alıp satıyor anında tespit edilmekte. Gün içinde aynı güzergahtan iki defa geçmek bile soruşturma sebebi her an her yerde yanı başınızda bitiveren resmi veya sivil polislerin hiçbir gerekçe göstermeden insanlara sorgulama tutuklama öldürme yetkisi var. Sokak ortasında hapishanede toplama kamplarında ölen ya da öldürülen yakınlarınızın nasıl öldüğünü sormanız otopsi yapılmasını istemeniz cenazesinde ağlamanı suçtur. Kimin kiminle evleneceğini, hangi kıyafetleri giyebileceğine, öğreneceğine nasıl düşüneceğine neye inanacağına kadınların kaç çocuk doğuracağına devlet karar veriyor. Yetişkin erkekleri tutuklanmış yahut öldürmüş aileleri rejimin belirlediği ve istihbarat elemanı olarak kullandığı dili, dini kültürü farklı yabancılar yerleştiriliyor.
Sayfa 7Kitabı okuyor
Hayatımı fıkralar anlatarak, kıvırtmacalarla durumu kurtararak, soytarı kılığına bürünerek geçiren ben, her şeyi içinde saklayan ben, bu defa hiçbir şeyi saklayamayacağım. Bir otopsi bir striptizden de beter
Otopsi raporu okundu:
ölüm sebebi şiddetli insansızlık.
Sayfa 66
Her günün her vaktinin her saati kadın olmanın lanetini hissederek yaşıyor. Çünkü kadın güçlü olmak zorunda, yuvayı yapmak, herkesi çekip çevirmek, hayatlarını kolaylaştırmak, onlara temiz bir ev, sıcak bir yemek ve bedenini sunmak zorunda ve en kötüsü de, tüm bunları yaparken gülümsemek zorunda.
Sayfa 62Kitabı okudu
Ve tüm çocukluğu, anne babasına kendini sevdirmek, onları memnun etmek için çırpınırken azaplar ve pişmanlıklar içinde geçiyor.
Sayfa 54Kitabı okudu
Kendini suçluyor. Hep ve daima. Her şeyin, her kötülüğün, her acının ve her yaranın sorumlusu o. Her şey onun üzerinde. Dünya kocaman bir kaya. Suçlu o. Altında eziliyor.
Sayfa 53Kitabı okudu
Kelimelerini kağıda dökebilmek için bedenine iyi bakması gerekti. Çünkü otopsisini bitirmeliydi, yoksa hikayesi içinde ölü bir bebek gibi çürüyecek, kendiyle birlikte onu da zehirleyip öldürecekti.
Sayfa 47Kitabı okudu
Bir erkeğe güzel görünmeye çalışmayı zavallıca buluyor. Sırf bir erkek beğensin diye olmadık şeyler yapamıyor. Ruhun çıplaklığı bedeninkinden elzem gözünde. Fakat yine de kıskanmaktan, çıldırmaktan, kıskançlıktan çığlık atmaktan kendini alamıyor.
Sayfa 37Kitabı okudu
Kadın suçlu çünkü doğurdu. Kadın suçlu çünkü bebek hasta. Kadın suçlu çünkü kocası mutsuz. Kadın, kadınlığından tiksiniyor.
Sayfa 32Kitabı okudu
Akşama dek utanç içinde, vicdan azabıyla kıvranarak çalışıyor. Çocuğunu bıraktığı için, geç kaldığı için, çocuğu ağladığı için, işe ağlayarak geldiği için. Kadın yürüyen bir azap. Nefes alan bir ıstırap.
Sayfa 29Kitabı okudu
Çünkü kadınlar kusursuz çalışanlar olmalı, mükemmel anneler ve harika eşler; mademki evde oturmak varken çalışmayı tercih ettiler..
Kadın üçünde de beceriksiz ve üç kere suçlu.
Sayfa 29Kitabı okudu
Kadın, donuk bir taş yığınının içinde kıpkırmızı fokurdayan bir yaraydı.
Sayfa 24Kitabı okudu