Anladım ki aşk gözlerini kaybetmekti zaten. Sesini kaybetmekti, tümden kaybolmaktı. Başkasının gözünden bakıp, ağzıyla konuşmaktı. Aşk yakalandığım en kişiliksiz hastalıktı.
Hayatta hiçbir şeyin hatırlandığı gibi olmadığını öğrenecek kadar yaşadım. Bazen bir şeylerin nasıl hatırlandığının nasıl yaşandığından daha mühim olduğunu öğrenecek kadar da. Hakikat yaşandığı an kadar,hatıra ömür boyunca
Akıcı,sürükleyici,hem sonunu merak edip bitirmek istediğim, hem de hiç bitmesin dediğim bir roman. Aklımın sınırlarını zorladı, çok boyutlu bir kurgunun içinde buldum kendimi tek kelimeyle büyülendim.