Ne mülk ü mal bana çarh verse memnunum
Ne mülkü malden avare kılsa mahzunum
Eğerçi müflis-i pest ü muhakkar ü dunum
Demadem öyle hayal ederim ki Karunum
(Talih bana ne mal ve mülk verse memnun olurum, ne de mal ve mülkten yoksun bir işsiz güçsüz derbeder haline getirse bundan hüzün duyarım. Gerçi tam manasıyla iflas etmiş, bitmiş, horlanmış ve aşağılanmışım: ama yine de zaman zaman öyle hayaller kurarım ki sanki Karun gibi zenginim...)