Biten ilişkiler üzerine iç dökmek istiyorum. Burası benim günlüğüm bir nevi. İnsan ömrü bile bitiyor, duygular mı bitmeyecek? Ama biten ilişkilerde bile bir nokta var, saygı noktası. Sevgi demiyorum, saygı. Bunu başarmak ne diploma ister, ne din, ne ırk. Bu yürek işidir. Başladığın noktaya dönecek kadar. Anıları birer birer silecek kadar kalbini
Var oluşumuzun bayramım kutlayacak yer olarak seçmek varken, ne diye cinselliğimizin vatanını çekip aldık elinden? .. Ancak suçlular ve hırsızlar gibi ses etmeden, gizlice çevresinde bir süre dolandıktan sonra kendimizi içinde bulmamız niye? Neden suç ve günah vücudumuzun bir başka yerine yerleştirilmedi? Üreme istemini, Tanrının lütuf ve keremi içine çekip almanın bir anlamı var mı? Benim cinselliğim benden sonraki kuşaklara yönelik değildir, kendi yaşamımın gizidir o, ve öyle görülüyor ki yaşamın ortasında yer almasına izin verilmediğinden pek çok kişi cinselliği yaşamlarının kıyısına itip sürmüş, bu da onların dengelerini yitirmesine yol açmıştır.
