Dünya gülünecek yer, yaşananlar bir müstehzi nazar bırakıp terk edilecek şeyler imiş.
Sayfa 103Kitabı okudu
Bir çiçek gibi insan da açabileceğinin en güzeliyle açar ve solarmış. Hiçbir gül açtığından daha güzel açmazmış. Herşey ferden ferda imiş, başlar ve bitermiş. İnsan bir tanıkmış, kainat ve sır bir şiir gibi yazılı ve ancak öyle okunurmuş.
Sayfa 139Kitabı okudu
Herkes böyle” deme küçük hanım..
Demek namussuzluk müstesna imiş ki namussuzluk dile düşüyor. “Herkes böyle” deme küçük hanım. Herkes böyle olsaydı, namusluların hikayesi dilden dile gezerdi. Onlar müstesna olurdu. Çok şükür, öyle değil. Neden kepaze bir azlık sana cesaret veriyor, örnek oluyor da, bütün o binlerce, yüz binlerce evi dolduran sessiz ve temiz insanları düşünmüyorsun...
Demek müstesna vakalar bunlar ki dile düşüyor. Neden efendim, Şems’i Bey’le Hacer Hanım dün gece evlerinde efendi efendi, hanım hanım oturmuşlar, radyo çalmışlar, çocuklarını okşamışlar, sonra yatmışlar, neden onlar dile düşmüyorlar? Çünkü onlar herkes. Herkes onlar gibi. Demek namussuzluk müstesna imiş ki namussuzluk dile düşüyor...
Sayfa 290Kitabı okudu
“Tecrübe hataya mani değil hatayı tanımaya imkân imiş..”
Sayfa 27 - İletişim Yayınları, “Cennet varken cinnet olabilir mi?”
Tecrübe hataya mani değil hatayı tanımaya imkan imiş ama sen hata yapmasan da ne yaptığını aslında bilemeyeceğini öğrendin.
Sayfa 27
Demek dünya gülünecek yer, yaşananlar bir mühtehzi nazar bırakıp terk edilecek şeyler imiş. Öyle ya hayatı kim ölüden iyi bilirmiş.
Sayfa 103
Niyazî-i Mısrî Hz.
"Öyle sanurdum: Ayrıyam; dost gayrıdır, ben gayrıyam;
Benden görüp, işideni bildim ki, ol canan imiş..."
Sayfa 21 - kurtuba kitap - İstanbul, 2014
Öz, zaten unutulmuş bir söz imiş.
Avrupalılar tıbbı, kimyayı, felekiyat ve riyaziyatı araplardan aldıkları halde biz ne halt karıştırıp avrupalılardan yeni bilgileri almıyoruz? Avrupalıların hazaini ilm-ü irfanına payzeni duhul olup gücün yettiği kadar ganimetler almak meşru bir çapul imiş. Bu çapul öyle topla, tüfekle olmaz...
Kıskanç Mıyız?
... ailede karı koca birbirini kıskanıyor. Çocuklar birbirini kıskanıyor. Misafirler birbirini kıskanıyor. Sonra gazetelerde, edebiyatta, hekimler, avukatlar, tüccarlar arasında da öyle imiş. Neden böyle?
Sayfa 58 - Ötüken NeşriyatKitabı okudu
