İşte şu insan, öyle oluyorki zerreden daha çok küçüldüğü halde, bazan da, semavattan daha büyük ve geniş oluyor. Buna göre şu insan, bir katre içine girip sıkışabildiği gibi, fıtrat ve mükevvenat bütün erkân ve envaıyla o insanın içine giripte yerleşebiliyor!..
Mesnevî-i Nurîye(Bd.)
Yıkıldım…
"O zamanlardan mutlu bir hikâye çıkamazdı. Dünya en zalim yüzünü ikinci bir savaşta göstermek için beklerken o zamanlarda filizlenen hiçbir hikâye ne kadar hak etseler de mutlu bir sonla bitemezdi."
Herkesin gönlünde bir aslan yatar derler ya benim için tarih konulu eserler aynen böyle hele bir de ikinci dünya savaşıysa tadından yenmez. İşte öyle bir eserle geldim okurken aktı gitti . Tabi bunda sevgili yazarımız 
Pelin Çakıcı nın kaleminin etkileyiciliğinin payı çok mu çok büyük.
Aklım almıyor cidden nasıl bu kadar zalim olabiliyoruz. Diri diri yakılan insanlar , çağdışı uygulanan işkenceler.. İşte böyle bir dönemde yaşanan hiçbir hikaye mutlu sonla bitmemiş , bitirmek istense bile bitememiş olduğunu tıpkı ne kadar iyi insan olmaya çalışsa da mutluluğu yakalayamamış zavallı Herberd'ınki gibi
Her şey , kaldığı huzur evinin kitap kurdu olarak anılan kimsesiz Herberd Amca'nın doğum gününde hediye verilen Çikolata ve Çocuk adlı kitabı görür görmez geçmişe dalmasıyla başlıyor kaldığı . Kim derdi ki o tonton amcanın bir zamanlar Nazi sempatizanı babasının baskısıyla Nazi askeri olduğunu ve çocukluktan beri Yahudi arkadaşı Rachel ' e olan tutku dolu , imkansız görüp görebileceğiniz en saf aşkı hissedebileceğini..
Mutlu son olmasa da biraz da olsa içimi rahatlattı sonun yaşandığı , okurken duygularınızı tavanda hissedebileceğiniz eseri okumadan geçmeyin derimmmm!!!
Duayı kabûl eden, dilekleri veren, vermeyi murad edince el açtıran, ancak sevdiği kuluna dua ettiren, sevmediklerinin elini ve dilini bağlayan ve kendisine yönelmekten alıkoyan Allahım!.. Bizi affet!..
Biz, Sevgilinin nuruna lâyık olmaktan düştüğümüz için bu hale geldik.
O'na lâyık olabilmek kimsenin haddi değil... Fakat lâyık olunamayacağını bilmenin liyakati herkesin vazifesi... İşte bu son inceliğe lâyık olamadığımız için bu hale geldik. O nur öyle bir nur ki, lâyık olmakta, topyekûn zaman ve mekâna, bu dünyaya ve ötekilere malik olmak var... Bu liyakatten düşmekte de, her türlü mahrumluk ve mahkûmluk...
Her türlü mahrum ve mahkûm olduk. Bizi affet!..
Bazı Günler
Bazı günler içimde hiç şarkı çalmıyor. Dinliyorum, kulak kesiliyorum ama hiçbir ses duyamıyorum. İşte öyle anlarda istikbalimle ilgili umutsuzluğa kapıldığım oluyor. Bu duyguyu beslememeye çalışıyorum. Çıkıp biraz yürüyüş yapıyorum, güzel bir gün batımına denk geliyorum örneğin,ufaktan toparlanıyorum. Yani bazen zorlamak gerekse de dünyadan umudumu kesmiyorum Osman.
Sayfa 47Kitabı okuyor
"İnsan aslında karmaşık bir varlık değil. Çoğunluğu zamanın büyük bir bölümünü yaşamak için kullanıyor, geriye kalanı ise, özgür oldukları küçük zaman diliminden öyle korkuyor ki, ondan kurtulmanın her türlü yolunu deniyor. İşte insanın değişmez yazgısı!"
Sayfa 7Kitabı okudu
