Üç Saatlik Başkent Gezintisine Dair Notlar
Trenden indim. Bir şeyler atıştırıp eski gardan çıktım. Karşıya geçerken batçık olan yerde, kaldırıma trafo gibi bir şey koymuşlar, yayalar için engel olmuş. Bu kötü. Gençlik Parkı çok canlanmış, yemyeşil. Stadyumun iskeleti şekillenmiş. Taksiciler iyi niyetli, dolandırılma derdi yok. Bazı semtlerde çok tertipli, temiz ve bol ağaçlı geniş caddeler
Arkadaşımla konuşuyoruz.
"Yağmur öldü bugün" dedim üzülerek.
"Ağacın mı?" dedi.
Herşeye isim taktığım için arkadaşlarım da neye üzüldüğümü anlamıyor. Benim için üzülen mi dersin moralimi düzeltmek için mesaj atan mı dersin...İyiki varlar. Bir kez daha sevildiğimi hissettim. Bugün civcivim öldü 🥺 Çoğu insana basit gelse bile benim için o kadar kıymetliydi ki...Elime doğmuştu bir kere. Büyüdükçe kendime benzetiyordum. Çok yemek yemesiyle, hep koşturup hareketli olmasıyla... Onu en son gördüğüm anı hiç unutmayacağım. Tüm gün mutsuz, üzgün dolaştım. Bir kez daha anladım. Gidiyor... Sevdiğim, kıymet verdiğim ne varsa terk ediyor beni. Ağaç, hayvan, insan hiç fark etmez. Belki de sevmemem gerek hiçbir şeyi. Çünkü sevince yolum ayrılacak ve üzülen ben olacağım. Madem öyle niye seveyim ki? Ah be Yağmur... Neden böyle veda ettin ki bana... Ben gerçekten çok üzgünüm. 🥹
Ömer Seyfettin'in 'Piç' adlı kitabından güzel, bir o kadar da ilginç bir hikâyeyi paylaşmak istiyorum....
Ömer Seyfettin, asker kökenli bir yazardır.
İstiklal Savaşı'nda bir çok cephede savaşmıştır...
Filistin Cephesinde olan bir hatırasında bakın neler söylüyor..
"Alman'ların yenilmesiyle savaş bitmiş, mütareke
Hiç kitap okumayan bir arkadaşım , dün bana dedi ki" iki cümlede anlatılacak şeyi çok karmaşık anlatiyosun sanırım çok kitap okuduğundan böyle". Gerçekten öyle mi? Ben mi detaylara boğuyorum anlatacaklarım, o mu çok görsel bilgiye alışkin oldugundan ,ağzımdan çıkan cümleleri yorumlamakla zaman harcamak istemiyor?
son iç döküşler
hani hayat ve ona tutunuş anlamında ipin incele incele kopuşları olur ya bu da öyle bir şey; ama benimki biraz düşünülenin aksine. çoğuna göre ip kopması hayata artık tutunamamak gibi görülse de ben her kıyımda ve her kopuşta ipe değil anlamlara tutunuyorum. içimi ne zaman hayattan bir şeyler kesse, acıtsa, kırsa hemen anında olmasa da bir şekilde