tam bir yıl sonra yine uykunun tutmadığı bir gecede aklıma burda yazdıklarım geldi ve okumaya başladım..
ilk defa keşke şu an bi yıl önceki ben olsaydım dedim kendi kendime
bunca şeyi görmemiş olmayı çok dilerdim
uykumu kaçıran şeylerin çok sıradan şeyler olmasını çok dilerdim ve daha bi sürü şey dilerdim..
burda yazdıklarımı kim görür kim okur hiç bilmiyorum ama okunmak anlaşılmak ve belki de biraz olsun unutmak ve normal davranmak istiyorum.
uykusuzluk ve sonu olmayan belirsizlikler çok fazla yormaya başladı çünkü..
okuyamadığım kitaplar ,izleyemediğim diziler ,
dinleyemediğim müzikler, çalışmadığım derslerim, ve artık takip edemediğim her şey beni çok yoruyor..
kendimi bu kadar salmak ve ben olmamak çok yoruyor..
Kimsenin haberi yok her gün sana geldiğimden
Her gün bir ömür bıraktığımdan kıyılarına
Kimselerin fark edemeyeceği
bir kayboluş biçimidir bu.
..
Bir denize koşar gibi koşuyorum sana ...