. . . MESLEĞİM YAZARLIK . . .
Edebiyat Dehası Murakami Hoca'dan Yazarlık Dersleri…
Romancı iddiasında olmayan gayet sıradan bir insandan eserleri dünyada 50 dilde çevrilen bir edebiyat dehası nasıl çıkar?
Kendisi çok mütevazı olduğu için tabii ki böyle yazmamış kitabında ama gayet samimi ve mütevazı bir şekilde açıklamış bu soruyu.
Prematüre doğmuş ödüllü ve ilk
Fas’lı tanınmış bir sosyolog ve kadın hakları savunucusu olan Fatima Mernissi’nin 1975 yılında yayınlanan bu eseri, Müslüman Arap toplumlarda kadının “saklanma”sının dini ve geleneksel referansları üzerinde dururken, bir taraftan da Batı toplumunun genelleyici ve küçümseyici bakış açısına karşı sesini yükseltiyor. Eserini, bir dolu benzeri
DEĞİRMEN
“”Fakat sevgili bir vücutta bulunmayan bir şeyi kendisinde taşımaya tahammül etmeyerek onu koparıp atabilmek, işte adaşım, yalnız bu sevmektir.”
Türk edebiyatının “özgür” sesi Sabahattin Ali’den yıllara meydan okuyan kitabıyla selamlar …
Bugünkü kitabımız yazarın ilk öykü kitabı olan Değirmen…
Önsözde de yazdığı gibi ilk yazma girişimi olduğu için harika hikayeler olmadığını ama yine de bunları okuyucuya sunması gerektiğini düşünmüş ve şöyle demiş:
“İyiyi kötüden ayırmak külfetini okuyucuya bıraktığım için özür dilerim.”
Kitap üç bölüm ve on altı hikayeden oluşuyor. Ve her hikaye okuyucuya bir mesaj veriyor nitelikte. En çok öykü içinde öykü olması durumunu sevdim ben. Okurken sıkıldığım bir hikaye olmadı ve hemen okuyup bitirdim diyebilirim. Dili gayet anlaşılır ve akıcıydı. İlk öykü denemesi olmasına rağmen betimlemeler de oldukça iyiydi. İnsana ait tüm duyguları yine şahane bir şekilde okuyucuya hissettirmiş ve bunu en açık haliyle kaleme almış bu yüzden bir kere daha sevdim.
Öykülerin hemen bitmesi olayını çok fazla sevemesem de Sabahattin Ali den öyküler okumayı çok seviyorum.
Sizlerde eğer Sabahattin Ali okumadıysanız ve okumak isterseniz bu öneriyi buraya bırakıyorum…
Kitapla kalın…
“Odamda beni kitaplarım bekler. Bu yegâne tesellidir.”
Her ne kadar kendime ait bir şiir teorisi görüşüm olsa da bu incelemeyi salt okuyucu gözüyle yazmak istiyorum. Kitap on iki asır önce kadim Japon halk şiiri ustası Başo'nun gezileri ve bu esnada yazdığı ve alıntıladığı 'haiku' (hakku) geleneği ile bezenmiş şiirlerden oluşuyor. Çağdaş Japon edebiyatçı Nabuyuki Yuasa'nın uzun sunuşu ve ayrıntılı
İnceleme değil, sadece düşünceler...
Merhaba. Öncelikle bu bir inceleme değildir. Çünkü ne bu kitabı ne de başka kitapları inceleyecek yetkinliği kendimde görmüyorum. Yalnızca unutmamak için kaleme dökülen düşünceler dizisi... Böyle demek daha sağlıklı. Dolayısıyla spoiler -keşke şu kelimeye Türkçe karşılık bulunsa- olabilir.
Açıkçası anlatmak için hangi cümlenin elinden tutup ne
Sevgili Orhan Pamuk'un Kara Kitap'ını okurken içimi bir kasvet kapladı ve değişik bir kitap okuyayım, azıcık eğlenceli olsun derken,daha önce aldığım okumadığım Gizli Ajans'ı aldım elime. Daha önce Kan ve Gül kitabını okuyup eğlenmiştim zira, bu eser de bu anlamda hayal kırıklığına uğratmadı beni, dün öğlen başlayıp bu sabah bitirdim. İnanılmaz keyifli ve enteresan bir kurgu var yine.Her biri birbirinden farklı kişilerle uzun bir yolculuğa çıkıp en sonunda şoka girerek kitabı bitirdiğinizde yeni bir Canıgüz kitabı alayım derken buluyorsunuz kendinizi.
Edebi bir derinlik veya değişik roman teknikleri aramadan okursanız sürükleyici,özgün daha önce rastlamadığım bir kurguya sahip başarılı bir kalem. Bir film setindeymiş hissine kapılıyorsunuz. Kitapta ilginç, insanı düşünmeye iten bir sürü cümleyle de karşılaşıyorsunuz:"babanız sizi döver miydi sorusuna, hayır biz çok modern bir aileydik babam beni dövmez rencide ederdi, herkesin içinde aşağılardı, kısmetse ben de çocuklarımı böyle modern yetiştireceğim.." gibi...
Kitabın kapağına ise bayıldım çünkü kurguyla çok güzel örtüşüyor.Kurguda bir kedi var ki evlerden ırak
Kurgudan bahsetmek istemiyorum çok fazla ama enteresan bir Gizli Ajans düşünün, paravan bir şirket misali, uzaylılar, Prens Charles'tan tutun bunak bir ihtiyar görünümlü teyzenin rambo çıktığı bir kurgu nasıl eğlenceli olmaz ki
