Biz çocukken, için de sıcacık soba yanan, tost yapılan çay ocakları, mis gibi hakiki sucuk kokardı...
Nereden nereye geldiysek, onları bile özledik be...
Vapurla Beşiktaş'a geçiyorum. "Affet İstanbul" isimli bir motor gördüm. Aklıma 2010 Accept İstanbul İnönü Stadyumu Konseri geldi. Koolaid şarkısını sizlerle paylaşmak istiyorum.
youtu.be/5XqlQWaqFKY
Yoksul insanlar, ağlayan anneler, babalar, her gün bile bile sokaklarda ölüme koşan tinerci çocuklar gördük.
Biz de öldük....
Ama her şeye rağmen bu yeryüzünde şarkılar söyledik.
Teşekkürler dünya…” 🌏🌈✨🍀🦋🌹
– Kazım KOYUNCU –
youtu.be/c6_5OFD1r54
Açma zülüflerin' yellere karşı
Senin zülfün benim telim değil mi
Bülbül figan eder güllere karşı
O yar benim gülüm gülüm değil mi
Sallama saçların' sen de bulursun
Ezrail misali canım' alırsın
Etme bu cefayı kanlım olursun
Bu kul senin kulun kulun değil mi
Yoğ iken var ettin cismimi candan
Gider mi sevdiğim o sevda benden
Sevmişim ben seni can-ı gönülden
Garip halım sana malum değil mi
Aşkın yüreğime girdi hızlıca
Yer etti derinde kaldı gizlice
Garib'im kalbimi güler yüzlüce
Okuyan sen yazan dilin değil mi
... Neşet Ertaş 🥀🥀🥀