Atakan Öztürk
@ozturkatakan
Ölümlere aşina olan bu coğrafyada kim düşünür papatyaları.
instagram.com/atakanozturk49
Yazar
Üniversite-Lisans
İzmir
Adana
18 okur puanı
Ocak 2020 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Tapınak Şövalyesi
Tapınak Şövalyesi
Mitolojik çağda yaşayan tanrılardanım,
Khaos, Gaia ve Uranos'um.
Herşeyin başlangıcıyım,
Tanrılar armağanı Pandora'yım.
Ateşi ilk çalan benim.
Aşk için her şekle büründüm,
Antiope için satır, Aeigina için ateş.
Leda için kuğu, Danae için altın yağmuru,
Hera için Guguk kuşu kılığındayım.
Prometheus'um önceden herşeyi
Sayfa 66 - Ada YayınlarıKitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Ay kız!
Zulamda göğsümü yumrukluyor sevdan.
Bir hoyrat rüzgarın esişi gibi
Alıp götürüyor beni benden.
Sakallarıma aklar düşmüş
Bir cıgara dumanının efkarı;
Bıyıklarımda turuncuya çalan!
Susmuşum,
Uyuşmuşum,
Yorulmuşum:
Kime ne?
Kaç gece yüzüme vurmuş hüznün,
Kaç cılız alev sıcaklığın...
Eskimiş boyaları dökülmüş bir aynanın yaldızı,
Dizlerimde kanayan bir ömrün ince sızısı.
Kurumuş bir toprak gibi çatlayan,
Ellerim ellerinde.
Var bu yolun sonunu sen söyle?
Atakan Öztürk
mütemadiyen süren karanlığın içinde.
mürur-u zamanın dibindeyim,
izbe köşeden çek al beni,
iktifa etmişim aşk denilen üç harf tek heceye.
ruhum istifade etmişti gönül sofrasında;erenlerin kapısında,
nefs-i ihya edip ruhu tahlil ettim yığınların arasında.
sûkunet sessiz kalabalığın çığlığıdır,
mürşidin kamçısı söylediği sözdür.
velev ki sevdanın kanadı hep kırıktır,
vakar bir yakarıştır ismin dilimde,
gel etme cüd-a beni aşk ehline.
dûstur demeden girilmez yürekten içeri,
kim bilir? kim ham, kim pişmiş.
kim insan-ı kamil kim beşer-i...
Atakan Öztürk
Ada YayınlarıKitabı okudu
Renklerin dili
her renk bir karakterdir aslında,
alıyla, moruyla, akıyla.
sükut griydi, sözlerden bile ağır.
unutulmaya yüz tutmuş herşey sarı,
gözlerin konuştuğunu dinleyebilen maviydi.
kalbinde hazine taşıyan kırmızıydı,
yarınlara güzel bakan beyaz.
ümit etmek yeşildi,
yalanlar toz pembe,
yüzler mosmor,
vicdanlar ise kapkara...
Atakan Öztürk
Ada YayınlarıKitabı okudu
Soluğum
sen dizelerisin şiirlerimin.
ben içinde büyüyüp yeşeremesem de,
sen, yüreğimde;
kocaman bir ormana dönüşüyorsun.
bendeki sana bakmaya gerek yok...
sendeki beni görebilirsen eğer.
bazen kırsam da seni,
içimde hiç azalmıyorsun.
gülüşünle bahara dönecek iklimler,
yeşerecek kurak topraklar.
sen ki cana can oluşum,
soluğum...
sen ki en güzel duygum,
varılacak en son yolumsun.
Atakan Öztürk
Ada YayınlarıKitabı okudu
Saçların
saçların diyorum dilber saçların,
hani sabah ayazında yakılan sigara gibi,
cemalini gölgelere boğuyor dert etme!
ipekten bir tül gibi dokunuyor dudaklarına,
işte o an bir temaşa, bir sessizlik...
hele bir de başını göğe çevirdin mi?
bir deniz oluyorsun, bir gökyüzü neyleyim,
hangi papatyaya kıyayım da
saçlarına taç yapayım.
hangi rüzgârı kandırayım da estireyim sana!
söyle!
ben bu saçlarını, ah bu saçlarını,
bir düş çığlığı gibi neremde biriktireyim?
Atakan Öztürk / Yangından Kalanlar Kitabından
