Özür

“Bu bölgede merhum, bir nevi acil posta gibi bir şeydir. Hadi dayı, görüştüğünüzde anneme çok selam söyle. İyi olduğumuzu söyle, küçük Dana şimdi okulunu bitiriyor, tüm dersleri pekiyi. Diğer torununun İtalya’ya gittiğini de söyle. Şimdilik tabak yıkıyor ama önü açık. Hadi, sana iyi yolculuklar, dayı. Sonra talimatları veren yeğen merhumun elini öpüp çekiliyor. Kısa bir süre sonra yine geliyor, özür diliyor, köydeki evi sattıklarını söylemeyi unutmuş, ama iyi insanlarmış alanlar, ta İngiltere’den. Hadi tekrar elveda ve iyi yolculuklar. Bu güneydoğu bölgelerinde insanlar toprağı bol olsun veya Tanrı günahlarını affetsin demiyorlar, sadece iyi yolculuklar diliyorlar. İyi yolculuklar.”

Kimsenin sevgisi kimseye bağış olmayacak...
Bütün dillerin acısın,sevincini canımızda duyacağız..
Ellerimiz kimseyi yalnız bırakmayacak...
Bütün bir ülke özür dilemeyi öğreneceğiz..