O çiçek açmamışsa,
Mevsimi sen değilsindir belkide...
Ne zordur insanın ikliminde yetişmeyecek bir çiçeği köklendirmeye çalışmak. Çabayla, emekle toprağa tutunacağını varsaymak.. İnsan imkansıza meyillenir bazen son umut kırıntılarıyla. İşte o zaman anlayacak kış papatya açamayacak ama bilsin ki kendi mevsiminde açacak çiçek illaki olacak. ( senna)
Papatya yaprağı misali teker teker kopartılıyorsun; Sevdiklerinden, sevenlerinden, seveceklerinden... Saklıyorsun, en derinlere sakladıklarını. Kendini parçalıyorsun, birileri yıkılmasın diye.
Sayfa 129Kitabı okudu
masumca gülüp geçer mi hayatımdan bir rüzgâr?
için için gözyaşı döker mi.?
dalında açmaya çalışan papatya?
yeni güne gülerek merhaba der mi?
ve yeniden sever mi..?
Sayfa 33Kitabı okuyor
Sen benim uçsuz bucaksız mutluluğumsun
