Biri sana kötü bir söz söyledi mi, sen sus, vicdanıyla başbaşa bırak onu. Biri sana tokat vurdu mu, öbür yanağını da çevireceksin, bırak isterse ötekine de vursun. Vicdanı ona yanlış olduğunu söyleyecek.
İnsan Neyle Yaşar? uçsuz bucaksız açgözlülüğü ve kibriyle ne kadar da zor.
Güneşi Uyandıralım kitabının tanıtımında "İçine düştüğü dünyaya hiçbir zaman sığamamış Zeze'nin tüm yalnız çocukların yüreklerine seslendiği hüzünlü ama rengarenk bir serüven" diye anlatılır. Ah Zeze bir bilsen senden o kadar çok var ki, kendi ailelerinin bile yüreklerine sığamamış, yapayalnız kalmış, seneler geçse de hala içinde kocaman bir boşukla yaşayan o buruk çocuklar, çocukluklar..
Beni var oluşumu değerli hissetmek için onlar tarafından kabul edilmem gerektiğine ikna etmeye çalışıyorlardı.
Fakat ben biriciktim, kimse gibi değil kendime özgüydüm. Ancak bu şekilde var olabilir ancak bu şekilde özgür hissedebilirdim.
Söylesene toprağı, suyu, gökyüzünü, bitkileri çok iyi okuyamayan, onlardan derin anlamlar çıkaramayan, varoluşuyla bunlar arasında kuvvetli bağlar kuramayan insana okuyucu denir mi?