Fatıma Kırca
@paramour
9 okur puanı
Mayıs 2017 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Gözlerinden dökülen yaşlar kazanın içindeki suya karışıyordu, kalbi göğüsünde küçük bir kuş gibi çırpınıyordu. Bu kaçıncı tattığı ölüm korkusuydu? Kaç tane daha tatması gerekiyordu? Nice hayallerle çıktığı yol nereye varmıştı? Bu ne biçim kaderdi? Böyle kaderin ta içine s...çardı.
Ben özgürce uçuyorum; siz ne yapıyorsunuz, kanatlarımın altında bir bilinmeyene manasızca koşmaktan başka?
Beklemek,
Dilim dilim geçerken zaman gözünün önünden
Jiletleyesin gelir kendini bir ah demeden
Hafakan mıdır, buhran mı orasını bilmem ben
Beklemek, bir sigara yakıp çektiğin sıkıntıdan ölürken
Sayfa 72
Okur Takip Önerileri
Bir varız bir yokuz adı
Bir yalnızlık fırtınaları
Bir sana kapılma kasırgaları
Kalbimden ciğerime süzülen dokunman
Hayatta
Gözlerimi kapatmam
Kan, ateş, şarap, sen, ben
Neden, ne kadar istersen
Bu gece hepsi benden
Kısa bir cümleydin
Noktanı unuttum
Fatıma Kırca tekrar paylaştı.
Eskiden insanları hırsızlık nedeniyle deliğe tıkarlardı. Şimdi de doğruluk nedeniyle içeri atmaya başladılar.
Sayfa 108Kitabı okudu
İnsanoğlu kuş misali. Takıldı mı rüzgârın kanadına, hayatı hep tepe takla. Bir bakmışsın kadim şarkta, bir bakmışsın vahşi garpta .
"Sus diyorum sana, sus! İçimdeki ibne! Konuşma."
Sayfa 14
Ara kendini, belki ruhlar ve bedenler karışmıştır. Bir de bakmışsın sen ondasın o da sende.
Gerçekliğine inandığın sürece sınırlara hapsedilmeye çalışılsa da hayallerin hiçbir zaman zincirlere bağlı kalmayacak ve koşmaya devam edecektir.
Sayfa 219
Fatıma Kırca tekrar paylaştı.
Seni sevmek papatyaların hangi mevsim olursa olsun açmak için bahane üretmesi bir nevi.
Madem ki diyalog bitti, o halde Red Kit gibi atıma binip, "Ben Yalnız Bir Kovboyum"şarkısını söyleyerek yola koyulmalıydım. Islığım karanlığa Karışmalı, karanlık, ıslığımdan korkmalıydı.
Yalnızlığın bana yakıştığını söylüyorlar. İyi duruyormuş üzerimde; renkleri sade ve uyumluymuş. Dikimi kusursuzmuş. Bu mahir terzinin adını öğrenmek istiyorlar. Söyler miyim hiç! Konfeksiyon yalnızlıklar ne güne duruyor. Söyler miyim hiç!