Fatıma Kırca
@paramour
9 okur puanı
Mayıs 2017 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
İnsan yoktu ve sınır yoktu. İnsan geldi ve elindeki tebeşirle sınırlar çizmeye başladı.
İnsan, yazdıklarına da pişman olabilir. Çoğu kez bu pişmanlık, konuşmadan duyulan pişmanlıktan daha ağırdır."Ağızımdan kaçtı" denilebilir de " kalemimden kaçtı "denilemez. Kalemden kaçılabilseydi, önce yazarı kaçardı ondan...
Dostluk gündüz görünmez; o,ateşböceği gibi yalnız geceleyin parlar.
Okur Takip Önerileri
Eğer yeryüzündeki bütün elleri bir masanın üzerine koysalar, elini bulabilirdim onların içinden.
Mektubumu yazdığım kağıttan bir kayık yapıyor ve bırakıyorum nehre. Bebek Musa'nın sepeti kadar güvenli. Nuh'un gemisi kadar yalnız, köpüklerin içinde.
Zift şelaleleri akan bir tabloda, yıldızların yerde olmasına şaşmamalı. Şaşmamalı dans etmesine yılanların, yürümesine Hintlinin çıplak ayaklarla ateş üstünde. Ama şaşmalı camların esirlerine; şayet hürriyet, istememekse.
Ne güzel diyecektim, mektup mu; yazarak susmak.
Bir zarfı açmak kadar kalbi titreten ne vardır. Zarf mahremiyettir, mahrem olmasa da satırlar. Bir köşeye çekilinir,yalnız okunur mektuplar.
En önemlisi insan hikayelerini seviyorum. İster acıklı bitsin,ister mutlu. Fark etmiyor. Hepsi bizden,hayatın taa içinden. Yaşanmış, veya yaşanası.
Sayfa 200Kitabı okudu
Acılarımı bile sevdim o an . Islık çalarak , ellerim cebimde , gözümün içine çakılan güneşe inat, iyi kötü bana ait ne varsa hepsinin şerefine bir şarkı tutturdum.
Aşina olduğu tek şey , elindeki tütün. Öyle derin bir çekişi var ki , görsen hayatta sigarayı bırakacak en son insan dersin.
Sayfa 94Kitabı okudu
Çocukken kırk , kırk beş yaşlarındaki insanlar bana dünyanın en bilge insanlarıymış gibi gelirdi.
Sayfa 53Kitabı okudu
Şu güz bir geçse de rahatlasam. Bu mevsim bitmeden hüzün bırakmaz yakamı, bilirim.
Sayfa 43Kitabı okudu