Ateş ışığına sırtını dönüp yatarken önünde uzayıp giden koskoca bir gölge vardı. Gözleri açıktı; o kadarı belliydi. Ama içimizden kim onun nereye baktığını bilebilir ki?
Hani herkes kendi kafasının içinde kendisi hakkında bir öykü anlatır. Daima. Sürekli. Bu öykü seni olduğun kişi yapar. Kendimizi o öyküye dayanarak şekillendiririz.