... ölçülü bir yerleşim, tabiata meydan okuya değil, onunla bütünleşen, tarih ve coğrafyanın izlerini yansıtan bir şehir herkesin hakkı değil mi?
Sayfa 141 - Yedikıta KitaplığıKitabı okudu
İstanbul'da kalan eserlerin ihtişamına kapılmamak mümkün değilken gidenlerin hüznü yeter bize...
Sayfa 111 - Yedikıta KitaplığıKitabı okudu
Fotoğraflar, yalan söylemez...
Sayfa 99 - Yedikıta KitaplığıKitabı okudu
Eminönü, eskiden beri bir cazibe merkezi olagelmiştir. İstanbul'un fethinden sonra, şehre gelen malların kontrol altına alınabilmesi için bir Gümrük Eminliği binası yapılmış. Bundan dolayı bu mahalleye "Eminlik Önü" denmeye başlanmış. Zamanla halk yakıştırmasıyla bu isim, bugün de kullanılan "Eminönü" şekline dönüşmüş.
Sayfa 99 - Yedikıta KitaplığıKitabı okudu
" Müşteri dört bir taraftan sözlerle, işaretlerle çağırılır. Rum tüccar, biraz da azametli bir tavırla seslenir; aynı derecede hilekâr ama daha mütevazı görünen Ermeni mübalağalı bir hürmetle celbetmek ister; Yahudi satacağı şeyleri kulağınıza fısıldar; dükkânının eşiğinde bir mindere bağdaş kurup oturan ağırbaşlı Türk ise ancak gözleriyle davet eder ve işi kadere bırakır."
Sayfa 221 - Yedikıta KitaplığıKitabı okudu
