olanca iyi niyetleriyle spermalarını dinamit sanan sarışın anarşistler (dekor gibi yapay sokaklarda kocaman gitarlarla uyuz sürüler gibi dolaşanlar).
Sınıfları işgal edip, temelli vazgeçecek yerde, iktidar· isteyen acemi üniversite öğrencileri;
Zencilerin de Beyazlar gibi olduklarına karar veren (ama belki Beyazların Zenciler gibi olduklarını, atlayan) yanlarında arkadaşları gerillalar: hepsi bunların, Yok edici yeni bir Tanrının gelişini hazırlıyorlar
-diri diri ateşe atılmış, kamyon tekerleri altında kalmış, bir incir ağacına asılmış bir kedi gibiyim, ama, yedi canından en azından altısı geri kalmış, kan çorbasına dönüşmüş bir yılan, yarısı yenilmiş bir yılanbalığı gibi -yumulu gözlerin altında çökmüş yanaklar, kafaya serpili iğrenç saçlar, çocuk kolu gibi incecik kollar -gebermek istemeyen bir kedi, Belmondo "Alfa Romeo'sunun direksiyonunda" özsever bir kurgu mantığında zamandan kopuyor, katıyor Kendini:
peş peşe geçen saatlerin sıkıntısıyla öğle sonrasının öldürücü parlaklığıyla hiçbir ilgisi olmayan görüntülere ...
-tıpkı bir Godard filmi gibi- neo-kapitalizmin utanmaz acımasızlığının orta yerinde duygusallık izleri-
dökülen evlerinde bağıran, gülen uzaktaki bu canlılar için yaşam yalnızca bir ürperti;
toplu bir bedensel gösteri;
yokluğunu duyumsuyorsun değil mi gerçek dinin; yaşam değil, günlük didişme dışında tutku bilmeyen bir hayvan sürüsünün gizli orgazmı, -belki yaşamdan bile sevinçli-
Düşünce anlamını yitirdikçe -tarihin bu boşluğunda, yaşamın sustuğu bu uğultulu arada-her şeyi süsleyip kirli bir ateşle • tutuşturan, göz alıcı, yakıcı, neredeyse lskenderiyeli bir ten düşkünlüğü daha da çıkıyor öne, bir şeyler çökerken yeryüzünde, dünya yarı karanlığa sürükleniyor, alanlar boşalıyor, işlikler kararıyor.
Yeryüzünde olmanın umutsuz tutkusundan vazgeç mi diyeceksin bana, ey süssüz ölü?