iki insanın paylaşabileceği en mahrem duygu aşk ya da tutku değil, acıdır.
Sayfa 172Kitabı okudu
“…ta altlarından geçen tepeleme buğday yüklü mavnalara baktı. fakat içine, içlerine atlamak arzusu ilk defa olarak gelmedi.”
Sayfa 40Kitabı okudu
sözler… bir yağlı urgandı acıyı boğmaya yarayan.
Sayfa 41Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Acı çekmek bizim varoluş yolumuzdur, çünkü var olduğumuzun bilincine varmamız için tek yoldur; geçmişte çektiğimiz, acıların anısı ise kimliğimizin sürekliliğinin garantisi, kanıtı olarak gereklidir bizim için.
Sayfa 48Kitabı okudu
acı gerçek başkalarının yanında daha da acımasızdır.
Sayfa 55Kitabı okudu
ağzımdan bilinçsizce çıkan ilk sözler, “Eve gitmek istiyorum,” mırıltılarıymış. Evimin tam olarak neresi olduğunu ben de bilmiyorum.
“çünkü insan ancak kaybetmekten çok korktuğu bir şey için yalan söyler.”
Sayfa 55
insanlar yan yana yürümesini bilmiyorlar ki
hep birbirlerinin üstüne üstüne yürüyorlar.
Sayfa 119Kitabı okudu
her an ayrıyı, aykırıyı, yeniyi yaşayan kişi, düzenli bir yaşam yaşıyordur.
Sayfa 73Kitabı okudu
yol, kendine bir yer bulamamış kişinin özlemidir.
Sayfa 69Kitabı okudu
nefret edemeyenin sevgisi de yalandır.
Sayfa 169Kitabı okudu
iki varlık birbirlerini sevdikleri zaman büyülü bir çember var gibidir, büyülü çember onların sürekli çevresindedir, onlarla birlikte hareket eder ve bunu hiç kimse kıramaz.
Sayfa 29Kitabı okudu
her şey biter yavrum çünkü her şey yeniden başlar.
Sayfa 81Kitabı okudu
dünyanın sınırları senin karar verdiğin yerdedir.
Sayfa 153Kitabı okudu
insanlar sadece uyanık olanlara, gözleri açık olanlara saldırabilirler.
Sayfa 13Kitabı okudu