Salih İnsanları Sevme ve İlahlaştırma...
Nuh Suresi, 21 - 23. Ayetler:
"Nûh, 'Rabbim, dedi, doğrusu bunlar beni dinlemediler, malı ve çocuğu kendi ziyanını arttırmaktan başka bir şeye yaramayan kimseye uydular."
"Onlar çok büyük tuzaklar kurdular."
"Dediler ki: 'Sakın ilâhlarınızı bırakmayın; hele Vedd'en, Suvâ'dan, Yeğus'tan,
Halbuki "...Şükreden ancak kendisi için şükretmiş olur, nankörlük eden de bilmelidir ki Rabbimin hiçbir şeye ihtiyacı yoktur. O çok kerem sahibidir." (Neml, 27/40) ayeti Allah'ın hiçbir şeye muhtaç olmadığını, kullarının her yerde, her zaman ve her meselede O'na muhtaç olduğunu dile getirmektedir.
Sayfa 71
Bayram
Bu bayramda yine takmış takıştırmış yazması oyalı allı
Kulağına ders olmuş kırmızı küpeleri sallanmalı
Okul dediğin hayat kürkçü dükkanı
Hiç boşuna bakmayın tapusu da tilkinin dönüp dolaştığı insan pazarı
Mahmud'um sen memura fes mi getirdin bu nerenin şapkası
Bana da ver takayım fesi de başım üstüne Rabbimin ayeti türbanı
Sözüm söz inanmazsan bak Tur dağında Ahit sandığı
Ben de kestim ahırda beslediğim buzağıyı
Çölde Mecnun değilim aklım başımda istemem Leyla'yı
Dost olarak Muhammed yeter isterim Musa'yı
40 yılın hatırına kahve içmem ama yerim helvayı
Endişeli yüzümde düşünceli fikrimde kalmışım iki arada bir derede çekerim sılayı
Yalnızlık değil bu bayramda payıma düşen çağımın yalıtılmışlığı
Kervanlar gelip bir demlik çay içiyor hancılar yıkıyor bulaşıkları
Özgeci annemin bakışları üzerimde bu sessizliğim çocukluğumun travması
Ateizm değil sözlerimdeki bölünmüşlük asetizmin sancıları
“SARHOŞKEN NAMAZA YAKLAŞMAYIN” AYETİ SADECE İÇKİ İÇİN Mİ
Allah ayet-i kerimede “sarhoşken ne söylediğinizi bilinceye kadar namaza yaklaşmayın” buyurur. Bu ayeti biraz daha geniş anlamak gerekir. Yani Allah “biri ne söylediğini bilmiyorsa namaza durmasın, namaz kılarken ne söylediğini bilsin” demiştir. Bu durumda biri ne söylediğini bilmiyorsa namaza durmamalıdır.
Allah başka bir ayet-i kerimede
Sayfa 295Kitabı okuyor
O, suratını astı ve yüzünü çevirdi, çünkü kör adam o'na yaklaşmıştı!¹
'Abese Suresi/1-2.
¹Birçok sağlam rivayete dayanan bir Hadis'te kaydedildiği gibi, bir gün Hz. Peygamber müşrik Mekke'nin en nüfuzlu kabile reislerinden bir kısmı ile sohbete dalmıştı. Onları -ve onlar aracılığıyla Mekke toplumunun geniş bir kesimini- mesajının doğruluğu konusunda ikna etmeyi ümid ediyordu. O sırada, ona tâbi olanlardan birisi, âmâ Abdullah b. Şureyh
-büyükannesinin ismi ile, İbni Ümmi Mektûm olarak biliniyordu- kendisine yaklaştı ve Kur'an'ın ilk ayetlerinden bir kısmını kendisine tekrarlamasını veya açıklamasını istedi. O anda çok daha önemli gördüğü konuşmasının kesilmesinden rahatsız olan Muhammed (s), "suratını astı ve o âmâ insandan uzaklaştı" -ve hemen orada ve o anda nazil olan bu sûrenin ilk on ayeti ile uyarıldı. Daha sonraki yıllarda İbni Ümmi Mektûm'u çoğu zaman şu tevazu sözleriyle karşıladı: "Hoşgeldin Rabbimin kendisi yüzünden beni azarladığı adam ('âtebeni)!"
Sayfa 114 - İşaret Yayınları
Rivayet Dirayet ve İşaret Tefsirlerinde Şefaat Âyetlerinin TefsiriDilaver Selvi · Nizamiye Akademi · 20233 okunma