Rabia
@rabia_klc
Bir fincan kahve, iyi bir kitap...️️
Genç Gönüllü
Öğrenci
Lisans/GAÜN
Şanlıurfa
62 okur puanı
Kasım 2021 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Sabah olur, hayat yeniden gelir; heyecanlar, hayaller dirilirdi.
Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okuyor
Hiçbir şeyden umudu kesmemeli. İnsan kendini bir bıraktı mı yandı!
Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okuyor
Ne mümkün ah! Ne mümkün unutmak
Ne mümkün aşkı akılla yenmek...
Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okuyor
Okur Takip Önerileri
Ve son...
...Esas sorun yaşamadığımız için pişmanlık duyduğumuz hayatlar değil. Sorun pişmanlığın kendisi. Büzüşmemize, kuruyup kalmamıza, kendimizin ve bütün insanlığın en büyük düşmanı olduğumuzu hissetmemize neden olan, pişmanlığın ta kendisi.
Her yaşam milyonlarca seçim ihtiva eder. Kimi büyük, kimi küçük. Fakat bir kararın yerine başka bir karar geçtiğinde, bütün sonuçlar da değişir. Dönüşü olmayan bir sapma gerçekleştir ve bu da başka sapmalara yol açar...
İnsan en iyi lokantalarda yemek yiyebilirdi, bütün hazlardan payına düşen fazla fazla alabilirdi, Sao Paulo'da sahneye çıkıp yirmi bin kişiye şarkı söyleyebilirdi, gelmiş geçmiş en büyük alkış sağanağına tutulabilirdi, dünyanın öteki ucuna gidebilirdi, internette milyonlarca takipçiye sahip olabilirdi, olimpiyat madalyası kazanabilirdi ama "SEVGİ" olmadan hiçbirinin anlamı yoktu.
Yalnızca algılayabildiğimiz kadarını biliriz. Deneyimlediğimiz her şey, en nihayetinde, algılayabildiklerimizden ibarettir. Neye baktığın değil, ne gördüğün önemlidir.
"Hiçbir hayatta sonsuza kadar saf bir mutluluk içinde olamayız. Öyle bir hayat olabileceğini düşünmek ancak yaşadığımız hayattaki mutsuzluğumuzu büyütmeye yarar."
...Acıya karşı bağışıklık kazanmamızı sağlayacak bir yaşam tarzı olmadığını anlasak, her şey çok daha kolay olurdu. Mutluluğun doğasında acının da olduğunu. Biri olmadan öbürünün de olmayacağını.
Hayatta kalıplar var.. Ritimler. Bir hayatta kendimizi köşeye kısılmış hissettiğimizde, hüznün, trajedinin, başarısızlığın ya da korkunun, tek bir varoluşun ürünü olduğunu düşünmek çok kolay.
...Belki de bütün hayatlar böyleydi. Görünüşte en yoğun ve yaşamaya değer hayatları yaşayanlar bile en nihayetinde kendilerini böyle hissediyorlardı belki. Dönümler boyu hayal kırıklığı, tekdüzelik, acı ve rekabetin içinde tek tük birkaç mucize ve güzellik vardı.
Kalabalık şehirlerdeki yalnız zihinler bağlantı kurabilmenin özlemini çeker çünkü yüz yüze iletişimin en önemli şey olduğunu düşünürler.
"İnsan", diye yazmıştı Thoreau Walden'da, "hayallerine doğru güvenle yürüdüğü ve hayalindeki hayatı yaşamak için çaba gösterdiği takdirde gündelik hayatın içinde aklına dahi gelmeyecek bir başarıya ulaşacaktır."
"Yani...demek istediğim...bizi en büyük başarıya götüreceğini sandığımız yol, aslında sandığımız gibi bir yol değildir. Zira zihnimizdeki başarı kavramı çoğu zaman dışardan gelecek saçma sapan bir kazanıma hedeflenmiştir: olimpiyatlarda madalya, ideal koca, yüklü maaş. Hayatımızı bu ölçütlere uyabilmek için harcarız. Oysa başarı ölçülebilecek bir şey, hayat kazanılacak bir yarış değildir. Bunların hepsi...fasa fisodur aslında."
"Hayat çok garip," dedi. "Her şeyi bir arada yaşamamız. Dümdüz bir çizgide. Ama resmin tamamı bu değil. Çünkü hayat yalnızca yaptıklarımızdan değil, yapamadıklarımızdan da oluşur. Ve yaşadığımız her an...bir çeşit dönemeçtir."