Ve hep yükselen mutluluğu
düşünen bizler,
mutlu bir şey yere düştüğü zaman
bizi neredeyse perişan eden
bir duygu yaşardık.
Haykırsam kim duyardı beni
Melekler katından?
"Yüz benim yüzüm:
Kiminsin sen? Ne için şeylerin
yüzüsün?
Nasıl yüzü olabilirsin böyle bir İç'in,
içinde sürekli bir başlangıcın
eriyip gitmekle balyalandığı?
Ormanın yüzü var mı?
Şu bazalt dağ,
yüzsüz değil mi?
Deniz, yükselmez mi,
yüzü olmadan,
deniz tabanından?
Onda yansıyan gökyüzü,
alınsız, ağızsız, çenesiz değil mi?"
Sayfa 55Kitabı okudu
"Nereye uzanır benim hayatım,
ve nerede başlar gece?"
Sayfa 45Kitabı okudu