Hiçbir şey hoşuma gitmiyor
"Hiçbir şey hoşuma gitmiyor."
Otobüste bir yolcu şöyle diyor: “Hiçbir şey hoşuma gitmiyor.”
"Ne radyo ne sabah gazeteleri ne de tepelerdeki kaleler. Ağlamak istiyorum."
Şoför, "Durağa varıncaya kadar bekle" diyor. "O zaman istediğin gibi ağlayabilirsin yalnız başına."
Bir kadın şöyle diyor; "Ben de aynı durumdayım, benim de hiçbir şey hoşuma gitmiyor.
Oğluma mezarımı gösterdim, sevdi de uyudu orada, hoşça kal demeksizin.
Bir üniversite öğrencisi: "Benim de hiçbir şey hoşuma gitmiyor. Arkeoloji okudum, ama bulamadım taşlarda kimliği.
Ben sahi ben miyim?"
Ve bir asker şöyle diyor: "Benim de hiçbir şey hoşuma gitmiyor. Beni kuşatan bir hayaleti kuşatıyorum her daim."
Asabi şoför söylendi: "İşte son durağa yaklaştık inmek için hazırlanın.
Yolcular hep bir ağızdan: "Durağın ötesindekileri istiyoruz, devam et sürmeye!"
Ben ise, "beni burada indir" diyorum. "Ben de onlar gibiyim, hiçbir şey hoşuma gitmiyor, lakin ben, yolculuktan da yoruldum."
(Mahmut Derviş)
İntiharından önceki gün,
“Artık sabahı da kaplıyor acı.” diye kısa bir not düşen
Pavese, 27 Mayıs’ta günlüğüne şunları yazar;
Güçsüzlüğüm ve hiçbir şeye bağlanmayışım yüzünden bir girdabın içine girdim;
güçsüzlüğümü seyrediyor, onu iliklerimde hissediyorum, beni ezen bu sorumlulugu yuklenemiyorum. Bunun tek çözümü var: İntihar.
Edebi kariyerinin
— İnsanın bir tutamağı olmalı.
— Anlamadım.
—Tutamak sorunu dedim.
Dünyada hepimiz sallantılı, korkuluksuz bir köprüde yürür gibiyiz. Tutunacak bir şey olmadı mı insan yuvarlanır.
Okur Takip Önerileri
2024 OKUMA HEDEFİ
0/55 kitap - %0 tamamlandı
Henüz kitap okumadı
55 kitap
0 sayfa
0 inceleme
1 alıntı
4 günde 1 kitap okumalı.
Böylesine bilinmezlikler içinde yaşamaya dayanamıyorum.
Pek iyi değilim, Varenka.
Duygularım ölmüş gibi.
Dondurucu soğuklarda bile çizmesiz - paltosuz dolaşabilirim. Hiç önemli değil bu. Neyim ki ben? Sıradan, basit bir insan... Ama başkaları ne düşünür? Düşmanlarım, beni çekiştirmeye dünden hazır olan o zehir dilliler, sokakta çizmesiz görürlerse, hakkımda neler söylerler? İnsan çizmeyi de paltoyu da kendinden çok başkaları için giyer zaten anacığım.
''...iyi kitaplar niye bu kadar pahalı diye ağlamamak için kendini zor tuttuğu kaçmamıştı gözümden. Bir gözyaşı damlasının soluk yanağından kırmızı burnunun üzerine yuvarlandığını görür gibi oldum.''
Sayfa 52Kitabı okudu
Üzülmeyin; gözyaşları hafifletmez insanın kederini; bunu biliyorum, biricik dostum benim, tecrübelerimden biliyorum.
Sayfa 43Kitabı okudu
Çok tuhaftı! Ağlayamadım; ama ruhum paramparça olmuştu.
Varlıklılar yoksulların kötü talihlerinden yakınmalarını pek sevmezler. Rahatsız eder onları bu, canlarını sıkar! Yoksulluk genellikle can sıkıcı bir şeydir onlar için zaten. Aç iniltiler uyumalarını mı engelliyor dersiniz.
Sayfa 126Kitabı okudu
Elini hangi kitaba uzatsa iki ya da üç gümüş rubleydi. Büyük kitapların fiyatını bile sorduğu yoktu. Yalnızca eline alıyor, imrenerek sayfalarını karıştırıyor, evirip çevirdikten sonra gene yerine koyuyordu.
Sayfa 52Kitabı okudu
İnsan bazen köşesine siniyor,dışarı adım atmaya korkuyor.
(31.12.2023 Fevziye Cami)
İyi kitaplar niye bu kadar pahalı...
Sayfa 82Kitabı okudu
Kalp acı çekmeye, ezilmeye, sıkışmaya, kederlenmeye başladığında anılar onu, gündüzün sıcağında kavrulmuş cılız, zavallı bir çiçeği akşam serinliğinde çiğ tanelerinin canlandırdığı gibi canlandırır.
Sayfa 50Kitabı okudu