Raskolnikov, Sanya'ya bakıyor ve genç kızın kendisini ne kadar çok sevdiğini hissediyordu; ama tuhaf şey, böylesine çok sevilmek ona birden acı vermişti.
Sayfa 527Kitabı okuyor
"Raskolnikov müthiş bir Allah ağrısı çekmektedir."bir
Sayfa 27 - Lim YayınlarıKitabı okudu
"Ne demek... Ne demek istiyorsunuz... Katil kim? diye mırıldandı Raskolnikov.
"Sen! Katil sensin!" dedi adam, etkileyici bir sesle Nefret dolu bir zaferle gülümsedi, Raskolnikov' un solgun yüzüne ve ızdırap çeken gözlerine bakıyordu. Yol ayrımına ulaştılar. Adam arkasına bakmadan sola döndü. Raskolnikov durdu adamın arkasından bakakaldı. Adam elli adım kadar yürüdükten sonra dönüp arkasına baktığında hâlâ yerinde duruyordu. Raskolnikov' un bu uzaklıktan adamın yüzünü seçmesi imkansızdı ama yine de zafer dolu bir ifadeyle soğuk soğuk güldüğünü hayal etti.
Sayfa 318 - Kapra yayıncılık
Raskolnikov'un sesi kırılıyordu, kelimeleri düzgünce söyleyemiyorsun sanki.
Adam gözlerini yerden kaldırıp Raskolnikov'a öfke dolu bir bakış attı.
"Katil!" dedi aniden, keskin bir sesle.
Raskolnikov adamın yanında yürümeye devam ediyordu. Bacakları ansızın zayıfladı, sırtında bir ürperme hissetti, kalbi bir an için durdu sandı ancak sonra özgür kalmış gibi küt küt atmaya başladı. Tek kelime etmeden yüz adım kadar yan yana yürüdüler. Adam ona hiç bakmıyordu.
Sayfa 318 - Kapra yayıncılık
"Yanılmıyorsam, bir kitapta okumuştum. Ama şimdi ismini hatırlamıyorum. Ölüme mahkum olmuş bir insan, ölümden az bir zaman önce aklından şunları geçiriyormuş: İki ayağı ile zor durabileceği yüksek bir dağın tepesinde etrafını saran fırtına, karanlık ve uçurum gibi korkunç şeylere rağmen, orada kıyamete kadar kalmayı ölümden daha iyi bir çare olarak görüyormuş.
Raskolnikov, hatırladığı bu söze karşı kendisi de birkaç cümle ilave ederek mırıldandı:
-İnsanı bu düşüncelerinden dolayı küçük gören insan da, toplumda basit ve değersizdir!
Sayfa 101 - Gönül yayıncılıkKitabı okuyor
"İşte bu kader," diye düşündü Raskolnikov...
"Raskolnikov suçlu olmanın ağırlığına dayanamaz ve huzur bulmak için kendiliğinden cezasına razı olur.
Bu durum, o çok bilinen, suçun cezayı araması durumudur.."
Raskolnikov, Samanpazarı’ndan dönünce kendini divanın üzerine attı ve tam bir saat, hiç kımıldamadan orada oturdu.
SON hoş çakal Raskolnikov Rodyacım mı demelim yoksa
Bizim şimdiki öykümüzse burada bitiyor.
Sayfa 687Kitabı okudu