Yaşar Kemal'le tanıştığım kitap. Geç bile kalmışım. Daha ilk okumadan kalemine hayran kalmamak elde değil. Sıradan görünen cümleler birleşip insanı ancak bu kadar içine çekebilir.
Kitapta sıkça Ağrıdağının kişileştirmesi ve betimlemesine yer verilmiş. Heybetli dağın eteklerinde geçen delice sevdaların hikayeleri anlatılmış.
Kitaba iyi odaklanınca satırların arasından hüzünlü kaval sesleri duyuluyor, tüm duyguları sade cümlelerle insana nakşediyor.
Sonlara doğru iyice heyecanlansam da sonu umduğum gibi değildi. Hatta kitabın sonu hakkında tartışabileceğim biri varsa çok sevinirim.
Özetle kesinlikle her kütüphanede olmalı dediğim bir kitap. Bundan sonra Ağrı'ya, Dogu Beyazıttaki saraya ve tabii Ağrı Dağına başka bir gözle bakacağım kesin.
