Uzun zamandır en etkilenerek okuduğum ve en sevdiğim karaktere sahip olan roman. Charlie Gordon bayıldım sana!
Senin gelişimine şahit olmak harika bir deneyimdi. Masum dünyadan insanların seni bir tehdit olarak görecek kadar zeka seviyesine ulaşırken yaşadığın hatırladığın her şey o kadar gerçekçiydi ki sempati duymamam imkansızdı. Bu yüzden Daniel Keyes’e bir teşekkür Algernon’a bir çiçek borçuluyum.
“İkisi de biliyorlardı bunu; başka bir şey söylemeseler ve başlarına geleni henüz idrak edemeseler de biliyorlardı. Saklı hisleri ortaya dökülmemişti ama gizlenmiş de sayılmazdı, bir köşeye sinmiş ortaya çıkmayı bekliyorlardı.”
“Paulo ile oturması hayatının gidişatını tamamen değiştirecekti. Aşk böyle bi şeydir işte.. ama o sırada ne bu gizli sözcük aklına gelmişti ne de aşkla beraber gelen tehlikeleri fark edebilirdi.”