Yaşamlarımız için biçtiğimiz değerler, sözün bittiği yerdeki kelimeler kadar güdük kaldıkça, sevgiyi ve dostluğu bitirenin sadece ölüm olmadığını öğrendik. Artık şaşırabileceğimiz bir şeyin kalmadığını sandıkça, insana dair bir başka hıyaneti görüp, yaşama küsmeye yeltendik. Ama gördük ki küsmemiz evrenin umurunda bile değil, çaresizce doğrulup, hayal kırıklıklarımızı yerden toplayıp, elimizde kalan parçalarla büyümeye yöneldik.