Akış
Ara
Mesajlar
1
Bildirimler
Kaydedilenler
Ne Okusam?
Profil
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.17
Hay aklınla bin yaşa descartes amcam:)
Tanrı bu yasaları doğada öyle tesis etmiş ve onlara dair kavramları ruhlarımıza öyle nakşetmistir ki, bunlara yeterince kafa yorduktan sonra onların gözünde var olan ve vuku bulan her şeyde tamı tamına gözlendiğinden şüphe edemeyiz.
Sayfa 47 - Türkiye İş Bankası YayınlarıKitabı okudu
Tabi bazı insanlar bundan tenzih ne yazıkki
Zira son olarak, ister uyanık ister uykuda olalım, bizi ikna edecek tek şey yalnızca aklımızın apaçıklığıdır.
Sayfa 45 - Türkiye İş Bankası YayınlarıKitabı okudu
Tutkular; ruhla bedenin sımsıkı birleşmesinin bulanık ya da karışık ve anlaşılması güç kıldığı algılar arasındadır.
Sayfa 24Kitabı okuyor
Ama yalnız başına ve karanlıkta yürüyen bir insan gibi yavaş gitmeye ve her şeyde öylesine ihtiyatlı ve düşünceli olmaya karar verdim ki pek az ilerlesem dahi en azından düşmekten kendimi koruyacaktım.
Sayfa 20Kitabı okuyor
hadi bakalım bismillah
KAFANIZIN İÇİNİ BOŞALTIN, TIPKI BİR MASANIN ÜSTÜNÜ BOŞALTIR GİBİ...SONRA HER ŞEYİ YENİDEN YERLEŞTİRİN.
RENE DESCARTES
Dokunmanın önemi öyle büyüktür ki, handiyse antropolojik diye tanımlayabiliriz onu: İnsan olmak, ona bağlıdır. Her bireyin hayatında iyice diplere atılmış bir çapadır bu tecrübe: Dokunuyor ve dokunuluyorsam, duyusal olarak, ruhsal olarak, zihinsel olarak ve ola ki aşkın anlamda da, yaşıyorumdur. Dokunma olmadan, hayatı hissedemem. René Descartes'in 17. yüzyılda Yeniçağ'ın başlangıcında insan olmanın çekirdeğini gördüğü “Düşünüyorum, o halde varım”ının, Cogito ergo sum'unun aksine, “Dokunuyorum, dokunuluyorum, halde varım," demek lazımdı: Tango tangor ergo sum. Sadece düşünen Ben'den bahseden Cogito'dakinden farklı olarak, dokunmada başından itibaren dokunulmak da vardır, yani Ben'e ek olarak Ben'e dokunan öteki de oyuna dahil olur. Bu Ben'e, onu boğan yalıtılmışlığını aşma imkânını verir, böylece yeni bir kuvvet ve yaşama sevinciyle insan olmanın doygunluğunu keşfe çıkar. Olağanüstü tecrübelerle karşılaşılabilir bu keşif gezisinde. Dokunuşlar, sadece Ben'i ötekilerle ve bütün dünyayla birleştiren duyusallığı harekete geçirmekle bile, bir duyusal doygunluk yaratırlar. Buna duyulan ihtiyaç, erotizm ve cinselliğin zembereği olabilir; onları doyurmanın en iyi yolu da, sadece dışsal temasla sınırlı kalmamasıdır. Ama her türlü dokunuş ortadan kalkar, eksik kalır ve reddedilirse de, bu korkunç bir anlam boşluğuna yol açabilir. Hayatı hissetmem artık o zaman, ruhun geniş bir alanı yiter gider.
Sayfa 18Kitabı okudu
René Descartes'in varlığımızın mutlak ispatı diye söz ettiği şey hayaletler kadar görünmezdir. Ruhlarımız kadar. Bana öyle geliyor ki bilim, ruhun varlık ihtimalini maddi kanıt yokluğu nedeniyle elinin tersiyle itecekse, bilim insanları düşünmenin de vuku bulduğunu reddetmelidirler.
Sayfa 40Kitabı okuyor
"Doğa yalnızca düşünmek üzerinedir ve aklını kullanamayan hayvanlar da bize benzer."
Sayfa 41 - Kapra YayıncılıkKitabı okudu
"Sahip olmadığım bazı mükemmellikleri tanıyorsam, var olan tek varlık ben değildim."
Sayfa 31 - Kapra YayıncılıkKitabı okudu
"Düşünüyorum öyleyse varım."
Sayfa 29 - Kapra YayıncılıkKitabı okudu
Şimdi, zihnimi meşgul edecek her şeyden uzak, kendime huzurlu bir sakinlik içinde güvenli bir dinlenme ortamı bulmuşken, eski görüşlerimin tümünü ciddiyetle ve özgürce yıkma işine girişebilirim.
“… bizi bir kez aldatmış olan şeylere asla tam anlamıyla güvenmemek ihtiyat gereğidir.”
Tutunabilecek bir kimse göremiyordum, bu durumda kendi yolumu kendim bulmak durumunda kaldım.
René Descartes