Çoğu kez tersini düşünsek de başkalarının ne hissettiği hakkında zerre fikrimiz yoktur. Aynı olayı, aynı anda yaşasak bile her birimizdeki bıraktığı izler çok farklıdır. Roland Barthes, Yas Günlüğü eserinde nitekim şöyle diyor:
Üzülüyoruz ama bu üzüntü daha çok bizdeki parçalardan hareketle ürettiğimiz bir keder, ötesi değil.Seni anlıyorum ifadesi da çoğu kez bana anlamsız gelir. Anlayamazsın, sadece çalışırsın, çabalarsın, zira sende böyle bir deneyim dünyası yoktur.
“Herkesin kendi keder ritmi vardır.”