"Gözyaşı dökülen bir evde gülümsemez ki Venüs."
Bana Romeo'mu ver, sonra öldüğünde
Al da küçük yıldızlara böl onu,
Onlar göğün yüzünü öyle bir süsleyecektir ki
Bütün dünya gönül verip geceye,
Tapmayacaktır artık o muhteşem güneşe.
Tüm göklerin en güzel yıldızlarından ikisi,
Yalvarıyorlar onun gözlerine işleri olduğundan:
Biz dönünceye dek siz parıldayın diye.
Gözleri gökte olsaydı, yıldızlar da onun yüzünde,
Utandırırdı yıldızları yanaklarının parlaklığı,
Gün ışığının kandili utandırdığı gibi tıpkı.
UŞAK
Okumanız var mı efendim?
ROMEO
Evet, okurum alnımın kara yazısını
BENVOLIO
...yeni bir ateş söndürür başkasının yaktığını,
Yeni bir acıyla hafifler eski bir ağrı,
Başın döndü mü öbür yana döndür başını, Başkasının güçsüzlüğüyle iyileşir umutsuz keder,
Gözlerine yeni bir zehir bul ki,
Yok etsin ötekinin zehrini.
Doktor reçetesi okuyorumdur
Bense bu kağıtta adları yazılı olanları bulmak zorundayım, yazanın yazdığı adların ne olduğunu bilmiyorum ki! Bilginlere başvurmalı.
aşkın hafif kanatlarıyla aştım bu duvarları,
durduramaz sevgiyi çünkü taştan sınırlar,
yarayla alay eder yaralanmamış olan
bak nasıl da sararıp soluvermiş tanrıça kederden
sen ondan çok daha güzelsin diye.
aramak boşuna bulunmak istemeyeni.
ölüm döşeğindedir şimdi eski sevda
boş yere harcıyoruz ışıklarımızı
gündüz yanan kandiller gibi
Hem çekmişsin kılıcını, hem söz ediyorsun barıştan...
Sayfa 6 - İş bankası kültür yayınları
Gökyaşı dökülen bir evde gülümsemez ki Venüs