Çöplükler bir şehrin kimliğidir. Şehrin kiri,temizliği,mutluluğu,mutsuzluğu çöpünden belli olur.Rüstem Çavuş yıllardır İstanbulda çöpçüdür. Birkaç yıldır da çöpçü çavuşu olmuştur. Çöpçüler,çöpten çıkan her şeyi paylaşır kardeşçe. Kalemler bu paylaşımın dışındadır. Onlar Rüstem çavuşun okuyup büyük insan olacak iki çocuğu için toplanır. Böylece Neriman’ın yüzlerce renk renk,boy boy kalemi olur. Neriman bu kalemleri okula götürmek,arkadaşlarına göstermek için yanıp tutuşmakta ama çöpten çıktıklarını söyleyemeyecek olması nedeniyle de bir yol bulamadığından çaresizdir. En sonunda Neriman bir çare bulur. Ona bu kalemleri kırtasiyeci dayısı Erol vermektedir. Neriman uydurduğu bu hikayeyle okula her gün bir çanta kalem götürür. Sonunda bu kalemlerin çalıntı olduğu iddası yayılır okulda. Neriman’ın tüm kalemlerine okul yönetimi tarafından el konulur. Dünyası,hayalleri yıkılan Neriman ailesinin bu kalemlerin çöpten çıktığını söylemesine müsade etmez. Neriman okuldan atılır, Rüstem çavuş ve mutlu ailesi mahalleyi terk ederek ortadan kaybolur.
Küçük bir öykü Kalemler. Yaşar Kemal’in anlatımıyla,imgeleriyle,şiirsel diliyle bu küçük öykü bir anda derin,yoğun bir nitelik kazanmış.
“Çöplükler,şehirlerin tıpı tıpına aynısıdır…Bir şehir. pisse,aşağılıksa,kalleşse,acımasızsa o şehrin çöplükleri bin misli daha pis kokar. Leş gibi…”(Sayfa/39)(KALEMLER)
![TARIK SARI [[ Meftun Muvahhid ]]](https://r2.1k-cdn.com/sig/size:96/plain/https%3A%2F%2F1k-cdn.com%2Fresimler%2Fuyeler%2F1102249_1693816817_6ZE3W.jpg){kind=small}
