Rubailer

Senden benden önce de vardı bu gün bu gece
Felek dönüp durmadaydı hep bu gördüğünce
Usulca bas toptağa, çünkü bastığın yer
Bir güzelin gözbebeğiydi beş on yıl önce.

Sevgili, seninle ben pergel gibiyiz:
İki başımız var, bir tek bedenimiz.
Ne kadar dönersem döneyim çevrende:
Er geç baş başa verecek değil miyiz?

Bu kubbe altındaki bin bir belayı gör;
Dostlar gideli boşalan dünyayı gör;
Tek soluk yitirme kendini bilmeden;
Bırak yarını, dünü, yaşadığın anı gör.

Akılla bir konuşmam oldu:
Benim bu deli gönlüm, dedim;
Ne zaman akıllanacak?
Biraz daha kulağı burkulunca, dedi.

Senin sevginin ateşinden kalbimde bir aydınlık ve senin sohbetinden gönlümün ırmağında bir su vardı.
O su serap, o ateş şimşek oldu. Şimdi hep o masallar geçti; bütün bunlar sanki birer rüya imiş!..

Sevgilim! Ben senin yüzüne baktıkça içimde güller açardı ve ben bir güllük kesilirdim. Ve iki gözüm seni görerek nurlanır, parlardı.
Sana nazar değmemesi için " Allah seni kem gözden esirgesin, kem gözler senden uzak olsun!.." diye yalvarırdım. Ne yazık ki, o kem göz ben oldum ve senden ben, seni seven ben uzak düştüm!..

Sevgilimin aşkına tutulduğum ilk zamanlar feryatlarım komşularımı uyutmuyordu.
Şimdi feryatlarım azaldı,aşkım arttı.
Zira ateş alevlendiği zaman dumanı kalmaz.