Leylâ isteyen kişi Mecnun olmalı;
Kendinden de, dünyasından da geçmeli.
Sevenlerin sofrasına çağrılınca
Ben körüm, ben dilsizim demeli.
Sayfa 32
... Su sızıyor.....
Bulut geçti, göz yaşları kaldı çimende
Gül rengi şarap içilmez mi böyle günde ?
Bugün bu çimen bizim, yarın kim bilir kim?
Gezecek bizim toprağın yeşilliğinde.
Sen hiç gitmeyecek gibisin, değil mi? O gidenler de hep senin gibiydiler.
... Ne sen var ne ben...
Ben olmayınca bu güller, bu serviler yok !
Kızıl dudaklar, mis kokulu şaraplar yok!
Sabahlar, akşamlar, sevinçler, tasalar yok!
Ben düşündükçe var dünya, ben yok o da yok!
Uğrunda ölmek sonsuz yaşamaktan güzel!
Varlığın sırları saklı senden, benden
Bir düğüm ki ne sen çözebilirsin ne ben
Bizimki perde arkasında dedikodu
Bir indi mi perde, ne sen kalırsın ne ben.
Dün geldi nedir aradığın? dedi bana
"Bensem ne bakarsın o yana bu yana?
Kendine gel de düşün, içine iyi bak Ben senim, sen ben arayıp durma boşuna.
Önce kendine gel sonra meyhaneye
Kalender ol da gir kalenderhaneye Bu yol kendini yenmişlerin yoludur
Çiğsen başka bir yere git eğlenmeye.
Sâki yüzün Cemşit'in kadehinden güzel
Uğrunda ölmek sonsuz yaşamaktan güzel
Işık saçıyor ayağını bastığın toprak
Bir zerresi yüz binlerce güneşten güzel
Ben olmayınca bu güller, bu serviler yok.
Kızıl dudaklar, mis kokulu şaraplar yok.
Sabahlar, akşamlar, sevinçler, tasalar yok.
Ben düşündükçe var dünya, ben yok o da yok
Aslında şu dünya denilen sahneye biz
Çıktık diyemem, sadece baktık, geçtik
Sayfa 105Kitabı okuyor
Yıllar geçecek, bir tek o gün gelmeyecek
Sayfa 80Kitabı okuyor
Ey yolcu! Hiç sorma neden öldü diye
Kahretme, o aşkı bilmeden öldü diye
Çok sevdi, sevildi, üstelik çok yaşadı
Ölmez ki, ümit yaşar, beden öldü diye
Sayfa 73Kitabı okuyor
Dünyamı tutuşturdu o ilham perisi
Bir başka güneş gözlerinin her birisi
Yıldızlar elinden saçılır gökyüzüne
Baştan başa zindan bana ondan gerisi
Sayfa 62Kitabı okuyor
Ayrı doğduk sevdiğim, gel ölelim birlikte
Sayfa 61Kitabı okuyor
Bir kor beni yakmakta, nedendir, bilmem
Gözyaşlarını akmakta, nedendir, bilmem
Sayfa 43Kitabı okuyor
Bir kısmına her mevsim cennet görünür
Bir kısmı doğuştan yere düşmüş, sürünür
Tanrım! Ne düzensiz bir ömür vermişsin
Son hız yaşanır, sonra yavaştan çürünür
Sayfa 42Kitabı okuyor
Bir damla dedim, sen bana derya verdin
Her ânıma renk, ömrüme mana verdin
Yıllarca o tek mutluluğun girmediği
Dünyamı yıkıp bir yeni dünya verdin
Sayfa 29Kitabı okuyor
Şairce sevip, övmeyi bilmezler ki
Hep böyle susarlar, dili yok aynaların
Sayfa 21Kitabı okuyor