"Kendime dair çok daha kötü olduğum zamanlar hatırımda,hatta unutamıyor ve o ruh hallerine dönmemek için cidden hayata tutunuyorum. Seviyorum yaşamayı, her şeyiyle. Aldıklarıyla,verdikleriyle de. Ama bir yer var ki içimde, sıklıkla nefes alamıyor.Sürekli birileri sanki benden parçalar koparıyor. Kendimi bırakmaya, içimi dökmeye, ağlamaya,