gürbüz,, seni okumak kelid aynasından kendime bakmak gibi, içimde kaynayan şeylerin senin vakarınla vuku bulmasına tanık olmaya aşığım. ömrümün sonuna kadar eşlik etmek istediğim dünyan, dünyama bazı dersler versin diye uğraşacağım. kıyamet emeklisi ilk cildi bitirdim henüz, diğer okuduğum dört kitabını da çok sevmiş olsam da bu ustalık eseridir ya diye hadsizce bir yorumda bulunacağım. aziz'in yolculuğunu adeta yanı başımda yaşamış gibi hissettirdiğin sayfalar boyunca zamanı içimde hissettim, özellikle aziz kendini bulma arayışında ve bulamama gayretinde yine bana aynalık ederken, her mertebesinden ayrıldığında hatrına düşen anılarıyla içime dolan zaman OF ÇIĞLIK ATMAK İSTEDİM İŞTE
inceleme falan yazmıyorum şimdi, şimdi sadece bir şey söylemek istiyorum ama beceremiyorum da. aziz'in bunca yaşanmışlığını, geçmişinin hislerini bir bir göğüs kafesimde barındırdım bu dört yüz sayfada. sona gelirken aziz gibi ben de çarşıda korkmaksızın dolaştım tüm çıplaklığımla, ben de boş verdim çok şeyleri, ben de delirdim, ben de her şeye rağmen benliğimden ödün vermeyip başımı ilk okşayana sığındım. aziz'in her çeşit duyguyla dokunduğu bütün insanları bir bir ben de hissettim, yetmedi yaşadım, unutmadım ve geçmişim gördüm onunla birlikte. aynadan görmek yetmedi, aziz oldum sonunda. iyi ki varsın gürbüz.
