Hatırlıyor musunuz? Hud suresinde kayanın içinden bir deve çıkmıştı..
Hz. Salih'in devesinin sütünden bir gün kavmi, bir gün devenin kendisi içiyordu.
Sonunda Hud kavmi deveyi kesip öldürdü..
Akabin de kavim her gün renkleri biraz daha sarardı soldu ve helak edildiler..
Burada deve, beden kayası içindeki, ruh ile beslenen kalp
Ruhsuz
Bahadır evladım ! tamda tasvir ettiğim gibi .Derin koyu mavi hatta hatta siyaha çalan bir okyanusta , güneşin rengini gördüm. Axxxxx deyip soluksuz kalan bedenime , bir soluk bahşeden Azrail (azazil) oldu. Kirpiklerimin diplerine dolan tuzlu okyanusun damlaları azazilin güneşi ile karıştı . Derin gürültüler yerini büyük ve boş sedalı kahkahalara bıraktı. Kadehimi başı boş kahkahalar ‘a kaldırıyorum . #ruhsuz
Bazen hayatım çok iyi giderken, sadece minnak birkaç sorun varken öyle çok çöküyorum ki sanki hayatın sillesini yemişim gibi hissediyorum. Haftada en az 2-3 gün sarhoş olup paket paket sigara bitiriyorum. Kendime zarar veriyorum, sadece yemek yiyorum ve saatlerce ağlıyorum. Sorunum ne inan bilmiyorum sadece mutlu olmak istiyorum oysaki. Buna
Şehir de hayat hızlı bir şekilde akıp gidiyordu, kimsenin kimseden haberi yoktu belki de herkesin ruhu sağır olmuş, bir ruhsuz sele kapılıp gidiyorlardı.
Sadece iki fotoğraf paylaşacağım... Bu görünen tablo ülkedeki adalet ve eğitim sisteminin nasıl çürüdüğünü gösteriyor;
"Bir ülkenin iyi yönetildiğinin en çarpıcı göstergesi, önemli mevkilere gelen insanların partizanlık, hemşerilik, ortaklık, yandaşlık, tarikat, ideoloji vs ilkelerine göre değil, "liyakat" esasına göre seçilmiş olmaları... Liyakat, layık olmak; işte temel mesele bu..."
"İstediğiniz kadar mükemmel anayasalar yapın. Özgürlükler alanında da halka dilediğiniz kadar haklar tanıyınız. Sosyalizmin veya liberalizmin sihirli gücüne dilediğiniz kadar inanın. Eğer çocuklarınız gerektiği şekilde eğitim almazlarsa hayata bir hiç olarak atılırlarsa, yasalar ve bütün sosyal haklar var olmasına rağmen toplumsal hayat yine de sönük ve ruhsuz olacaktır."