ilmek ilmek işlersin içine önce bakışını sonra gülüşünü ve sonra bir bütünü içselleştirirsin adına aşk sevgi dersin
ve sonra....
ilmek ilmek vazgeçersin gözlerinden dudaklarının gülüşünden İçin soğur hiç yaşamamış gibi adına ayrılık dersin......elinde kalan bir avuç anı ile yeni baştan başlamam gerek dersin yeniden yaparsın aynı hataları ömür böyle geçer akıllanmazsın deli gönül.
ruhsuz🧠