R’
@ruhumunpenceresi
‘𝒲𝑜𝓇𝒹𝓈, 𝓉𝒽𝑒𝓎 𝒶𝓁𝓌𝒶𝓎𝓈 𝓌𝒾𝓃, 𝒷𝓊𝓉 𝐼 𝓀𝓃𝑜𝓌 𝐼'𝓁𝓁 𝓁𝑜𝓈𝑒’
11 Ocak
60 okur puanı
Ocak 2018 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
“Emek verip çaba sarfederek elde edilen herhangi bir şeyle; emeksiz, çabasız kolayca elde edilen şey arasındaki hazzın farklılığını idrak ettiğinde büyüdüğünü farkediyor insan.”
“Yürüdüğün yolda, yanında olduğunu hissettiğin biri varsa yolun üzerindeki taşlar çiçeklere dönüşüyor.”
“Bütün yolları biliyor olman kaybolmayacağın, bütün düşüşleri bilişin düşüp canının yanmayacağı anlamına gelmez bazen. Bildiğin yolları şaşırır, aşina olduğun uçurumlardan yine düşebilirsin. Biliyor olmak da yetmez bazen. Hayatın daima, farklı farklı yolları ve düşüşleri mevcut.”
Okur Takip Önerileri
“yıllar önce düşüp yaralandığın, canını yakan o çukur, yıllar sonra herkesin düştüğü bir yolda, senin dimdik ayakta yürüyebildiğin bir yola dönüşüyor. hayat bazen sırtına bindirdiği o yükü altında ezil diye değil, alış, daha da ağırlarını kaldırabil diye veriyor.”
”yüreğimin tam ortasında büyük bir yorgunluk var. asla olamadığım kişi beni üzüyor, ondan bana kalan anılardan neye olduğunu anlayamadığım bir özlem kabarıyor. umutlara ve kesin inançlara çarpıp düştüm, benimle birlikte bütün batan güneşler de düştü.”
“Gittim sanıyorsun ama arkana bakıyorsun durmadan. Bu gitmek demek değil, kandırmak kendini. Geçsin diye uğraşmak değil, üflemek yarayı. Dövüşmek değil bu zamanla, kandırmak zamanı.”
"fark ettim ki, birileri üzülmesin diye yaptığım her hareket öyle ya da böyle beni üzmüş. ağlatmış bazen uykularımı kaçırmış. ağzımı açıp tek kelime etmemişim ama. olsun, geçer gider demişim ama hep bir yumru kalmış boğazımda. hep biraz eksiklik, biraz kırgınlık kalmış."
“Bıkmışlıkla sıkışmışlığın arasında bir yerlerde yaşamaya çalışıyoruz. Nereden bakarsan bak, denizden çıkarılıp toprağa atılmış çırpınan balıksın. Nereden bakarsan bak ipi kopmuş uçurtma, nereden bakarsan bak yönünü bulamayan bir kuşsun.”
“Kederini göğsünde uyutabilmeyi dene. Çünkü başka türlüsü güç. Çünkü çiçeğim, hayat kırık bacaklarınla yürüyebileceğin bir yol değil.”
“...
Bilirdim ,biliyordum,biliyorum,
Bittiğinde, geçtiğinde,
Azaldığında sızı, iyileştiğimde,
O saman tadıyla karıştığında;
Her şey daha acı olacak.”
Sen yoktun.
Terk edilmiş bir İstanbul vardı
Yaslanmış gökyüzünün umarsızlığına,
Eylül rüzgârlarıyla sararan
Bayram kartpostallarına benzeyen.
Sen yoktun,
Bir çocuk ağlardı istasyonlarda,
Geceyarıları uykumu bölerdi hıçkırıkları,
Trenler geçerdi gözbebeklerimden,
Kirlenirdi bembeyaz umutlarım.
Sen yoktun,
Yokluğunla kalkardı ada
‘çünkü bilirsin, bir ömrün sonunda bir insanın gideceği tek yer yine kendidir.’
“Zamanın ters, sohbetin faydasız herkesin bezgin ve her başın bir ağrı taşıdığını görünce evime kapanıp haysiyetimi korudum..”
“Sevgili Anna, en güvendiğin insanlardan kötülük görüp üzülmen güçsüz biri olduğun anlamına gelmez. Fizik kurallarına göre; sırtını dayadığın bir nesne birdenbire giderse sen de o yöne doğru devrilirsin. Yani bunun güçsüzlükle alakası yok.”