Kendime karşı olabildiğince acımasız davranıyorum. Kendime karşı acımasız olmak, dış dünyanın tehlikelerine, hayal kırıklıklarına, kibirli tutumuna ve yaralayıcı davranışlarına karşı efsunlu olmamı sağlıyor.
Sayfa 207Kitabı okuyor
Her zaman kendim olmak, kendime ait olmak için direndim ve kendime ait olabilmek için de değiştim, çok değiştim, değişmeyen kimi duygular, değerler ve ilişkiler içinde hep değiştim.
Sayfa 193Kitabı okuyor
Dante'nin yedi katlı cehenneme inen yolculuğuna başlarken
söyledigi gibi;
Gün bitiyordu, kararan hava
yeryüzündeki canlıların yorgunluklarını
alıyordu; ben de tek başıma,
belleğimin yanılmadan aktaracağı
yolculuğu, tanık olacağım acıları
karşılamaya hazırlanıyordum.
Sayfa 192Kitabı okuyor
Evet, uygarlık, vahşidir de, milliyetçiligi, şövenizmi, ırkçılıgı, kolonyalizmi, despotizmi, totalitarizmi, faşizmi, militarizmi yaratan bir vahşettir de.
Sayfa 191Kitabı okuyor
Hayat bu işte; hiç bitmeyecekmiş gibi düşünülen, yaşanan o yoğun duygular, bir süre sonra insafsız zamanın gadrine uğrayarak sadece birer anı, giderek soluklaşan, silikleşen birer deneyim olarak kalıyor.
helbestvanên nû ji min re derketin,,
Zor zamanlarda, yani yaşamın neredeyse her evresinde hep orada olan şiir yine bana eşlik ediyor. Raflardaki şair dostlarına bakıyorum. Kavafiler mi? Seferis mi, Ritsos mu? Bir Fransız şairi, Perse, Valery, Char? Yoksa bir Rus mu, Mandelstam, Pasternak, Ahtmatova mı? İrlandalı Yeats mi? Belki de Milozs ya da Neruda? Yanıma gelecek modern bir şair olmalı, doğrudan ruhuna, mevcut ruh halime hitap etmeye devam ediyor. Gözüm Ekelöf'e takılıyor, tam da bu tür dondurucu kurt kanunu zamanların edebi sesi olan İsveçli şair Gunnar Ekelöfün tüm şiirlerinin toplandığı zenginliklere uzanıyorum.
Dış dünya beni çağırıyor, çaresiz, gitmeyelim.
Sayfa 25
Tedirgin ruhumu hep sıkan, sonunun nerede, nasıl biteceği- ni bilmediğim bir sürgün yolculuğuna çıkmıştım ve dans, mú- zik, söz, şiir, anlatı ve aşktan oluşan o uçarı, isyankar Yunanlı ruh haline, tabiatı benim terk ettiğim yörelerin tabiatına çok benzeyen o toprağa, her zaman ipekten bir mavi çarşaf gibi hafifçe sallanan Ege'nin berrak sularına...
Sayfa 156Kitabı okuyor
Akrep, ateş çemberinden kurtulmak için can havliyle kendisini sağa sola atıyor, çabalıyor, alevlerin ara- sından bir çıkış yolu bulmak istiyor ancak kurtuluşu yok, her taraf ateş. Sonunda, artık her şeyin bittiğini anlayan, güçten düşmüş, umutlarını yitirmiş akrep, her şeye son verecek bir şey yapıyor; zehirli iğnesiyle kendisini sokuyor.
Sayfa 91Kitabı okuyor
Tevafuk...
Çok ilginç; şimdi yine buradayım işte ve ruhumda, tenim- de, sevgi ve coşkunun büyüsüyle ısınan geçmiş günlerin o heyecanını yeniden duyarak, içinde bulunduğum duruma çok uygun biçimde...
Sayfa 75Kitabı okuyor
"Ben, ben değilim artık... Zaman durmuş, mekân yok artık. Düşüncemin düşüncesi uzaklarda renksiz uzay boşluklarında yitiyor, her şeyi yansıtarak."
(Ekelöf)
Sayfa 59Kitabı okuyor
Birinin ahıreti için ağlamak ve ona dua etmek kutsaldır. Ağladıkça gönul semasından kara bulutlar dağılır ve gökkuşağı açar ve o gönlun semasından ruhun vadilerine rahmet sağanak şeklinde yağar. Güller ve gülşenler biter. Zira insan ağladıkça insanlaşır ve şefkat ettikçe bılgeleşir. Gözyaşının, tövbe ile birlikte bir hikâyesi vardır. Bır zaman ülkelerden birinde zalim bir hükümdar ve onun icraatlarını destekleyen, parayı önemseyen ve haramlara ve eğlencelere duşkun olan bir halk varmış. Yüksek evleri ve dağa doğru kurulmuş şehirleri varmış. Bir gün çok büyük bir yangın çıkar ve tüm şehir bu yangının sınırları içerisinde kalır. Yapılan tüm girişimler ve yangını söndürme çabaları netice vermez. Ateşe ne kadar sondurmek için su dökülse ateş benzin dökülmüş gibi daha da coşmaktadır.
Sayfa 71Kitabı okudu
Dini anlatı, bugün tüm Doğu dünyasını kasıp kavuran o faşizan, kapkaranlık dini fanatizmin savunduğu gerekçelerden değil, tersine, birlikte yaşama, tahammül ve hoşgörü gibi insani erdemleri insanlara ulaştırmak için doğdu.
Sayfa 50Kitabı okuyor
Uzaklarda bir ülke
Herhangi bir yakınlığın olmadığı
Oraya gelindiğinde bulunan
Sadece uzaklarda bir ülke...
(Ekelöf)
Sayfa 32Kitabı okuyor
Yeni bir ülke bulamazsın, başka bir deniz bulamazsın. Bu şehir arkandan gelecektir. Sen gene aynı sokaklarda dolaşacaksın.
Aynı mahallede kocayacaksın;
Aynı evlerde kır düşecek saçlarına.
Dönüp dolaşıp bu şehre geleceksin sonunda. Başka bir şey umma...
(Not: şiir Kavafis)
Sayfa 21Kitabı okuyor