Yansıma
Bir su birikintisinin yansıması, bir notanın yansıması, bir şiirin yansıması, bir ruhun ve aynanın yansıması..
21.16//21.02.23
Ve hayat dönüp dolaşıp bize hep aynı cümleyi kurdurtuyor: Hayat devam ediyor!
Ve hayat dönüp dolaşıp bana hep aynı tekerlemeyi sunuyor: Aynaya baktığında gördüğün kişiyi tanıyor musun¿ Şaşırtıyor mu seni her seferinde¿ Kabul ediyor musun onu¿ Seviyor musun¿ Anlıyor musun¿ Karşındakinin gözlerine baktığında ne görüyorsun, ne görmekten korkuyorsun¿ Karşındaki neyden korkuyor¿
Sahi neyden korkuyorum¿ Devam etmekten¿
22.02.23//1.57
Nedir Ufuk çizgisi?
Hazır felsefe okuyorum, sorular soruyor, cevaplar buluyorum, bir soru da ben sorayım, cevabını da bulmakla kafa yorayım.
Herkesin vardır bir ufuk çizgisi. Gözlerini alamadığı. Deniz'le Gökyüzü'nün aşkı gibi mesela. Hani yağmurlardan nâmeler yollar sevgilisine Gökyüzü, Güneş bu aşka postacılık yapar, o nâmelerin cevabını geri getirir sevgiliye. Limanında dinlendiğimiz, masmavi bulutlarıyla huzur bulduğumuz iki sevgilinin umududur Ufuk çizgisi.
Bazen olmayanın varlığı, bazen umudun son durağı, bazı gönüllerde vüslat kapısıdır Ufuk çizgisi. Ulaşılmaz olanın özleminde donup kalan bakışları taşır o mağrur, bir o kadar da hüzünlü çizgi. Ne kadar çok yük bırakıyoruz omuzlarına değil mi? Gerçeklikten uzak olduğu kadar hayallere yakın olanın göz hapsimizde kilitlendiği bir çizgide, kaderimizi de çizmiyor muyuz dalıp gittiyimiz zaman?!
Bir de Güneşin doğuşu kadar batışının da yansıması var o muazzam yoklukta. Varsın ama yoksun! Tam bir aşık serzenişi gibi oldu ama, Ufuklara söylenebilecek en dürüst söz bu olmalı bence. Peki içimizdeki Ufuk çizgisi'ne sesleniyor muyuz? Ruhun gerçeklikle hayal dünyası arasındaki o ince telde, kalbin akla uzaklığındakı mesafede. Kaç defa sorabildik kendimize? "Ufkuna bıraktığım özlemin var mıdır vüslat durağı?" Alabileceğimiz cevapların uçarı sonuçlarından korkuyoruzdur belki...Ama sorular, insanı ölümle yaşam arasındaki Ufuk çizgisinden kurtarır. Kurtulmak istiyorsak tabii...
Kitabsever
Ahzab 4'te şöyle der; "Allah, bir insanın içinde iki kalp yaratmamıştır." Çünkü kalp öyle bir evdir ki kendi benliğinden başka iki varlık sığmaz. Hayatını zorlaştırma, sana verdiğini ayrı görme, sevdiğini de Yaradanın yansıması bil, çünkü herşey Hakka bir perdedir. Sahip olduğun farkındalığa, ruhun yolculuğuna göre, insanlar, eşyalar , olaylar yük gelir kimi zaman. Hassastır, denge arar, anlamak, anlaşilmak ister insan. Bazı kalpler vardir, azları çok eder, sığlığı derinleştirir, sınırlar sınırlaştırır, ruhunu ötelere ulaştırır. Duamızdır öyle bir kalp ile yansın ocaklar ..
İçimde bir yalnızlık,
Yahut hüzün,
Asıl hakikat yalnızlığın hüznü...
Yalnızlığın dehlizlerinde bir hüzün,
Hüznün gözyaşında derin bir yalnızlık,
Gözyaşı selinde, ölü bir ruhun yansıması,
Yansımanın içinde, bir boşluk,
Boşluğun görüntüsü, duygusuzluk,
Duygusuzluğun anlamı, yitik bir yaşam.
İmza atmak, yazmak gibi bir karakter yansıması, mucize, ruhun kalemle dansı..
| Güven Taşdemir