“Yeryüzünde, sanıldığından daha çok cins insan vardır. Bunlar, bütün insanlar gibi iki önemli sınıfa ayrılırlar: Biraz dar kafalı olanlar ve "daha zeki” olanlar. Dar kafalılar daha fazla mutludurlar. Dar kafalı olan ”sıradan” bir insan, kendisini olağanüstü ve orijinal bir adam sanır, bu fikrini de çok beğenir. Bazı genç kızlarımız saçlarını keserek, mavi gözlükler takarak kendilerini nihilist sanırlar ve bu mavi gözlüklerin, kendilerine şahsî ”düşünceler” yüklendiğine inanırlar. Bazı insanlar, kalplerinde, insanlığa karşı en ufak bir duygu bularak, hiç kimsenin onlar kadar bu duyguyu duymadığına ve toplumsal yükselmenin bir öncüsü olduklarına inanırlar. Diğerleri, başı sonu olmayan bir kitaptan okuduğu veya duyduğu bir düşünceyi benimseyerek, kafalarında bir görüş doğduğunu sanırlar. Deyim yerindeyse, bu temizlikler, bir küstahlıktır. Gerçeğe benzememesine rağmen, çok sık rastlanır. Ne kendisinden ne de zekâsından kesinlikle şüphelenmeyen bir ahmağın temiz imanı, Gogol'un yazdığı teğmen Pirogof tipinde canlanmıştır. Pirogof, kendisinin bir dâhi, hatta dâhinin üstünde olduğuna şükrediyor. Bu konu hakkında konuşulamayacağına bile inanıyor; zaten onun gözünde böyle meseleler yoktur. En büyük yazar, okuyucusunun ruhunu doyurmak için, yazısını ona düzelttirmek zorunluluğunu duymuştur. Fakat düzeltmeyi yaptırdıktan sonra, kendisine zor gelebilmiştir. Cesaretini kaybetmiş, okuyucularını yüzüstü bırakmıştır.
Sayfa 523 - Yason YayınlarıKitabı okudu
“İnsanları kendimce ikiye ayırdım. Karnını duyurmak için yaşayanlar ve ruhunu doyurmak için çabalayanlar.”
Sayfa 95 - Mat YayınlarıKitabı okudu
Eskiden kitap okumuyordum. Belki senede 1 kitap ancak okursam okuyordum. Sonra her şey üniversiteye gelince başladı. İlk sınıfta günlerim çok boş geçtiği için kitap okumaya başlayım istedim ve okumaya başladım. Bugün ise kitap yazıyor bir hâle geldim.
Evet eskiden hiç kitap okumazken bugün yazma noktasına kadar ilerledim. Geriye dönüp bakıyorum da geçen yıllarıma. Keşke diyorum o günlere dönebilsem de o günleri hep kitap okuyarak gecirsem. İlkokulda lisede hocamız kitap okuma ödevi verdiğinde çok sıkılırdım. Şimdi diyorum ki o günlere döneyim de günde bir değil on kitap bitirme ödevi verilsin.
Hiçbir şey için geç değil ve geçmiş hiçbir şey için de dövünmenin yeri değil. O zamanlar kitap sevmeyen ben şimdi kitaptan başka bir şey sevemez oldum. Bilmiyorum çocuktum belki de dünya çekici geliyordu ama kitapları keşfettim ve yazarlarla şairlerle tanıştıktan sonra kendimi dünyadan soyutladım. Kitap okumak yalnız kalmak isteyenler için yegâne güzel bir araç. Kitap okumak ruhunu doyurmak için harikulade bir amaç. Ve oruç tuttuğumuz midemizi aç bıraktığımız bu günlerde kalbimizi de aklımızı da aç bırakmadan okumaya devam edelim. Okumaktan zarar gelmez...
Ben diyorum ki
Kitap okumak yalnız kalmak isteyenler için yegâne güzel bir araç. Kitap okumak ruhunu doyurmak için harikulade bir amaç. Ve oruç tuttuğumuz, midemizi aç bıraktığımız bu günlerde kalbimizi de aklımızı da aç bırakmadan okumaya devam edelim.
Okumaktan zarar gelmez...