Rümeysa Engin
@rumeysaenginn
Sessizliğin sesi, aynı dili konuşmaktan daha da ötesi.
48 okur puanı
Eylül 2018 tarihinde katıldı
"Saadet hayatı olduğu gibi kabul etmektir." demiş. Ne doğru söz! Hayatı olduğu gibi kabul etmeli ve ona ne bir şey ilave etmeli, ne de ondan bir şey eksiltmeli... Bazı şeyler vardır, canımızı sıkar; "Bu neden böyle? Böyle şeyleri dünyadan kaldırmalı!" deriz. Bazı şeyler de mevcut değildir. İçimizden, bunların olmasını ister, hatta bu uğurda çalışırız. İkisi de saçma ve faydasızdır. İnsan dediğin mahluk hiçbir şeyi değiştiremez. Bunun için, gönlünün rahat olmasını istersen, gördüğün fenalıkların bile bir hikmeti olduğunu düşün ve yeryüzünde olmayan iyilikleri oraya getirmek sevdasına kapılma... Sonra en mühimi: Kendini halinden şikayet etmeye alıştırma! Ömrünün sonuna kadar dövünsen bu hayatın cefası tükenmez; kendine etmiş olursun.
Sayfa 151Kitabı okudu
Hayır, rızkını vermediğimiz, veremediğimiz müddetçe ne çocuk, ne nüfus isteyemeyiz.
Sayfa 128Kitabı okudu
—İşte bunlar karşısında, babamın kanını, onunla beraber hakkımı aradım. Evvela Allahıma, sonra da silahıma sığınarak ilk kurşunu attım ve vurdum.
Sayfa 39Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Gece, başka bir gecedeydi sanki; uzaklaşan seslerle birlikte görüntüler de silinmişti. Her yer derinliği bilinmeyen bir boşluktu artık, her şey sonsuz bir karanlıktı...
Sayfa 189Kitabı okudu
...Belki de bu yüzden, boş bir çuvala benziyordu sokaklarda yürürken, boş bir çuval gibi duvar diplerine yığılıp yığılıp kalıyordu. Giderek azalıyordu sanki, giderek yollara, kırlara, kayalıklara ve gecelere bölünüp ufalanıyordu...
Sayfa 184Kitabı okudu