Değmez..
Senin gamsız gözlerin kahkahalar atarken
Benim gözlerim vîran; ağlamaya değer mi
Her cilven bir ıstırap; her nazın kapkaranlık
Yorgun kuraklığında ıslanmaya değer mi
Gözlerim olmasaydı n'olurdu güzelliğin
Ateşlere girmeye ve yanmaya değer mi
Bir kevser ırmağında serinlemek dururken
Sellerine karışıp bulanmaya değer mi
O'nun sonsuz gözleri çağırıyor kalbimi
Zehir bakışlarınla boyanmaya değer mi
Dikenli bir rüyadır sinemde kirpiklerin
Gözlerine bir ömür dayanmaya değer mi
Sayfa 37 - Timaş YayınlarıKitabı okuyor
Gözlerine bakmasam, doğar mı güneş
Sayfa 35 - Timaş YayınlarıKitabı okuyor
Mavi midir, yeşil mi, siyah mıdır gözlerin
Yoksa yalancı mıdır, günah mıdır gözlerin
Sayfa 33 - Timaş YayınlarıKitabı okuyor
İçim içime sığmıyor
Çünkü hem sen geldin; hem bahar geldi
Sayfa 32 - Timaş YayınlarıKitabı okuyor
Sen geldin; çöllere yağmurlar geldi
Kokusunu unuttu dünyanın çiçekleri
Sayfa 31 - Timaş YayınlarıKitabı okuyor
Avareyim, asudeyim, yorgunum
Bilmiyorum neden sana vurgunum
Sayfa 26 - Timaş YayınlarıKitabı okuyor
Geçerek birer birer sürgün kanyonlarını
Derbeder koşup geldim ışıldayan tahtına
Yarım koyup bir bardak kurşun rengi çayımı
Yıkarak yalnızlığa kurduğum sarayımı
Yetim çığlıklarımı duyurmak üzere sana
Koşup geldim; iliştir beni memnu bahtına
Fezayı bağlayarak yorgun kanatlarına
Bir güvercin uçurup kıtalar arasından
Çağırdın beni
Ekmeğime, suyuma hüzün katan, zehirden
Bazen kırılganlığım, bazen yalnızlığımdır
Sayfa 98 - Timaş YayınlarıKitabı okudu
Rüveyda seziyorum tahammülün kalmadı
Ama dur boşaltayım bütün çığlıklarımı
Asırlardır köhne barınaklarda küflenen, çürüyen çığlıklarımı...
“Bu ağıdı öldüğün için söylemiyorum
Sen ölmedin Rüveyda; at vuruldu, ben öldüm.” 
Nurullah Genç
Rüveyda'ya Ağıt
Bu ağıdı öldüğün için söylemiyorum
Sen ölmedin Rüveyda; at vuruldu, ben öldüm.
Nurullah Genç
Sen baharın yâr gününde açan gül
Ben baharın her gününde ıssızım