Şu an da aklıma mı yoksa yüreğime mi sıkışanları yazıyorum bilmiyorum. Son şiirlerimi okudum az önce. Evet, son şiirlerim... Hep son diye niyetlendiğim ama asla son bulmayan o şiirlerimi okudum. Her zaman yaptığım gibi. Okudum, ağladım, son dedim ve yine yazdım. Yine ağladım. Bu hep böyle oldu ama her okuduğumda farklı şeyler hissettim o şiirler için. Yazarken üzgünsem, şu an sinirlendim. O zaman kırgınsam, bugün iyileştim. O zaman bensem, artık bir hiçtim. O şiirlerin birinde de dediğim gibi...
"Yasaklandı bana tüm duygular.
Benim celladım geldi,
ruhumu öldürdü.
Cesedimi yaralasa ne çıkar?
Benim yüreğim kalmadı ki! Kalbim dursa kime zarar?"
💫Rüveyda Hale YAMAN
-Tanrı'nın senin hayatından çıkardığı insanlar için endişe etme, o, senin görmediğin şeyleri gördü, senin duyamadığın konuşmaları duydu ve senin yapamadığın hamleyi yaptı.