"Theoden yavaşça tahtından indi. Divanhanede yeniden soluk bir ışık belirmeye başladı. Kadın aceleyle kralın yanına gidip koluna girdi; yaşlı adam sendeleyen adımlarla yükseltiden indi ve yavaş yavaş divanhaneden geçti. Solucandil hala yerde yatıyordu. Kapılara vardılar; Gandalf kapıları çaldı."
"Açın! diye bağırdı. "Yurt
"Seni seviyorum,” dedim bir kez daha ve titrek elimi uzatarak elini tuttum, dudaklarıma götürdüm, öptüm. Hiç karşı koymadı ama olduğu yerde hafifçe sindi. Haşin değil fakat çatık kaşların eşlik ettiği, kederli ve şaşkın bakışını görebiliyordum. Ardından bir karara varmış gibi elimi kendine doğru çekti ve aynı anda kendisi de biraz öne
Burada bir kadın yatıyor / Sizin gibi bir insandı o da
Ateş değse onu da yakar / Rüzgâr esse savurur/ Etine diken batsa kanar / Ama o sizin gibi değildi. / Keşke korkma diyen bir ses duyabilseydi / Özgürlüğü esen bir rüz gâr gibi verilebilse, keşke erkek gibi davranabilseydi dün ya ona / Kadınlık güzellik ve bereket / Hayat veren olsa da kadınlık / Yeryüzünde kadınlık talihsizlik / İşte bu son nefesin. / Burada bir kadın yatıyor. / Herkesin arzu larına boyun eğmiş. / Gençken rüzgâr kadar başına buyruktum / Kimse durduramazdı beni. / Saçlarımdan tutup kafese koydular. / Gençler ve kadınlar ve çocuklar bilgelerden daha bilgedir. / Yeryüzü kadınların, çocukların ve gençlerin olmalı / Kadınlar keşke erkek efendiler, kalbi kötüler gibi hür ve güzel yaşayabilseler.
Sayfa 274 - Can YayınlariKitabı okudu
Böyle adaletsiz bir savaşın sonunda birçoğumuz, belki de hepimiz uçmağa varacağız. Ama tüm acun bilecek ki rüzgar kadar hür yaşadık ve öyle de öleceğiz...
Sayfa 173
Raymalı-aga kendi zamanında çok tanınmış bir cırav (yırcı), bir ozan idi. Daha küçük yaşta ün kazanmıştı. Tanrı vergisi bir yetenek ve kişiliğinin üç güzel özelliği sayesinde bozkırın en ünlü yırcısı, âşık ozanı olmuştu: Güftesini kendi yazar, bestesini kendi yapar ve güzel sesiyle bunları hem çalar, hem söylerdi. Dinleyenler ona hayran
ötüken yayınevi
Belki bugün uçmağa varacağız. Ama tüm Acun bilecek ki kimseye boyun eğmedik. Rüzgar kadar hür yaşadık, öyle de öleceğiz.
Sayfa 144Kitabı okudu
