Dün gece başlayıp gözlerim kapanana kadar okuduğum, sabahında gözlerimi açar açmaz sarıldığım bu kitabı ağlaya ağlaya bitirdim. 6 dakika önce gözyaşlarımı silip teşekkür etmem ve okumayı düşünen herkese önermem gerektiğini düşündüm. Kesinlikle öneriyorum, evet.
Başkasının hikayesi olduğu benim için çok belliydi, ben bendeki Osman'ı daha farklı yaşadığımı biliyordum, daha öfkeliydim. Ama altını çizdiğim bütün satırların içimde bir yerde duran o yaşanmış güzel şeylere, konuşulmuş onca şeye, sırf birbirimize "günaydın" dedik diye aymış bütün günlere, soğuk rüzgara karşı önüne geçip koruduğum Osman'a, en son da kendimi karşıma alıp konuştuğum, "o Osman artık o Osman değil, ne idüğü belirsiz bu canavarı parçalara bölüp içinden tanıdığın Osman'ı çıkaramazsın. Sen sana bak, haydi kalk gidelim bu hikayeden" diyişlerime dokunduğunu da biliyordum. Yani altı çizilecek yer çok.
Çok güzel kitap,
teşekkür ettim.
