Ama dediğim gibi bütün acılar korkaktır, yaşama karşı duyulan aşırı arzu karşısında acı geriler; çünkü yaşama arzusu, düşüncelerimizde var olan ölüm arzusundan çok daha güçlü şekilde bedenimizin her zerresinde mevcuttur.
Kadere ve Gönlüme Dair
İşte ben böyle bildiğin gibi:
Kaderi öpüp başıma komuşum.
Gülüşüm, oturuşum, konuşuşum,
Belli efendim, besbelli
Yaşamaktan soğumuşum.
Sayfa 62Kitabı okuyor
.....
İnsanların ayıp dediği, saygın gördüğü her şeyi görmezden gelirdim, şayet ağzından bir sözcük olsa çıksa, bana doğru bir adım atsa, beni anlamayı denese, o an ona tüm kalbimi verirdim.
.....
Adını koyamayacağım bir korkuyla tutkusunun bu insanı kanının son damlasına kadar zehirlemiş olduğunu anladım.
Karpit Lâmbası
Ufaklığımdan korkuyorum yaşarken;
Bu vitrinler, asfaltlar, mazot kokuları
Gemiler buğday alır, demir boşaltır,
Bulutlar tedirgin, kadınlar güzel...
Gecemi sen ışıt karpit lâmbası
Gelmiş geçmiş aşkların saçağından.
Sayfa 69Kitabı okuyor
...çünkü asıl sorgular bir saat sonra bitiyordu ve bu beynimdeki sorgu, yalnızlık sağ olsun hiç bitmiyordu.
Sayfa 53Kitabı okudu
"Kendimi bildim bileli saat beşte kalkarım, çünkü o saatlerde, diğer saatlere oranla daha iyi düşünebilirim. Bu yüzden o günün planını yaparım ve bu plana göre yapılması gereken işleri önemine göre sıralarım."
Anası onu gezmeye götürürken bir saat saçlarını düzeltmeye uğraştığı halde, ne anasının, ne babasının aklına bu kafanın içi ile de bir parça meşgul olmak düşüncesi gelmemişti.
Mona Roza...
Zaman ne de çabuk geçiyor Mona.
Saat onikidir söndü şimdi lambalar.
Uyu da turnalar girsin rüyana...
Bakma tuhaf tuhaf göğe bu kadar. Zaman ne de çabuk geçiyor Mona. Akşamları gelir incir kuşları, konarlar bahçemin incirlerine...
Ve dağıtın dostlara
Gök armağanı
Namazı
