İçimde yarım kalmış bir konuşmanın üzüntüsü vardı.
Hayatta hiçbir zaman kafamızdaki kadar harikulade şeyler olamayacağını henüz idrak etmemiştim...
Sayfa 47Kitabı okuyor
Her şeyi, her şeyi, bilhassa ruhumu hiç bulunmayacak yerlere saklamalı...
Sayfa 165Kitabı okuyor
Kim olursa olsun, bir insanın yaşamakla ölmek arasındaki büyük köprüde çabalaması korkunç bir şeydi.
Sayfa 37Kitabı okuyor
Onun yaşadığı yerde yaşamak, onun gibi yaşamak demek değildi...
Sayfa 33Kitabı okuyor
niçin rüzgarlı sonbahar akşamlarında, sessizce yan yana yürüyerek ruhlarımız konuştuğunu dinleyemiyoruz? niçin yanımda değilsin?
Şimdi onunla beraber bu ıslak yollarda yürüyecek, tenha ve loş bir yerde oturarak göz göze gelecektik.
Dünyada bana hiçbir şey, tabiatta melül bir insanın zorla gülmeye çalışması kadar acı gelmemiştir.
Tesadüf seni önüme çıkarmasaydı, gene aynı şekilde, fakat her şeyden habersiz, yaşayıp gidecektim. Sen bana, dünyada başka türlü bir hayatın da mevcut olduğunu, benim de bir ruhum bulunduğunu öğrettin.
Sayfa 164Kitabı okuyor
Hayatta en güvendiğim insana karşı duyduğum bu kırgınlık, adeta bütün insanlara dağılmıştı; çünkü o benim için bütün insanlığın timsaliydi.
Sayfa 153Kitabı okuyor