"Ah Maria, Niçin rüzgarı sonbahar akşamlarında, sessizce yan yana yürüyerek ruhlarımızın konuştuğunu dinleyemiyoruz. Niçin yanımda değilsin?'
"Ben böyleyim işte" dedi."Ben garip bir kadınım.Benimle ahbaplık etmek isterseniz bir çok şeylere tahammüle mecbur kalacaksınız!"
Sayfa 81
"Dünyada bir tek insana inanmıştım. O kadar çok inanmıştım ki, bunda aldanmış olmak, bende artık inanma kudreti bırakmamıştı. Ona kızgın değildim. Ona kızmama, darılmama, onun aleyhinde düşünmeme imkan olmadığını hissediyordum. Hayatta en güvendiğim insana karşı duyduğum bu kırgınlık, adeta bütün insanlara dağılmıştı; çünkü o benim için bütün insanlığın timsaliydi."
"Artık hiçbir şeyin değişmesine imkân yok... Lüzum da yok."
Anladım ki, bir insan diğer bir insana bazen hayata bağlandığından çok daha kuvvetli bağlarla sarılabilirmiş.
Sayfa 161 - YakamozKitabı okudu
