Viva Zapata filminden;
Ve eviniz yakılırsa yeniden yapın, tahılınız yakıldıysa yeniden ekin. Çocuklarınız ölürse daha çok doğurun. Sizi ovalardan kovarlarsa dağlarda yaşayın ama yaşayın. Hep liderler arıyorsunuz, hatasız güçlü adamlar. Hiç yok, sadece sizin gibiler var. Yaşarlar, değişirler, bırakırlar, ölürler. Liderler yok, sadece siz varsınız. Güçlü bir halk, süren tek güçtür. Amacımız topraktı, bir düşünce değil. Aileleri besleyecek buğday ekili toprak. Özgürlük bir kelime değil ama akşam evinin önünde güven içinde oturan bir adam. Barış bir rüya değil, dinlenmek, nezaket için zaman. Kafamda bir soru var: Kötü bir davranıştan iyi bir şey çıkabilir mi? Bu kadar şiddetin sonunda nezaket çıkabilir mi? Bu kadar cinayetten barış çıkabilir mi? Öfke ve nefret düşünceleri içinde doğmuş bir insan, barışı sürdürülebilir mi? Barış içinde yönetebilir mi, bilmiyorum? Öyle uzun zamandır savaşıyorum ki barışı anlayamıyorum...
Emiliano Zapata
Başkalarının hayatına müdahil olmayı ne zaman keseceğiz acaba? İnsanların günahına da sevabına da kendimizinkinden daha fazla önem vermeyi ve insanların hayatında zerre kadar değerimiz yokken yaşamlarına karışmayı kendimize hak görmeyi ne zaman keseriz mesela? Ne isterse denesin-yapsın ne de olsa onun hayatı, kendi kararı demeyi herkes normal bir
Neoliberalizm içimizdeki canavarı ortaya çıkardı
Kimliklerimizi sarsılmaz ve harici baskılardan ziyadesiyle azade görme eğilimindeyiz. Ancak onlarca yıllık araştırmanın ve terapi deneyiminin ardından ekonomik değişimin yalnız değerlerimizin değil kişiliklerimizin üzerinde de büyük etkisi olduğuna kanaat getirdim. Aman vermez “başarı” baskısı normatif hale geldikçe neoliberalizm, serbest piyasa
eviniz yakılırsa yeniden yapın, tahılınız yakıldıysa yeniden
ekin. Cocuklarınız ölürse daha çok doğurun. Sizi ovalardan kovarlarsa dağlarda yaşayın ama yaşayın. Hep liderler
arıyorsunuz, hatasız güçlü adamlar. Hiç yok, sadece sizin
gibiler var. Yaşalarlar, değişirler, bırakırlar, ölürler. Liderler yok,
sadece siz varsınız. Güçlü bir halk, süren tek güçtür
Amacımız topraktı, bir düşünce değil. Aileleri besleyecek
buğday ekili toprak. Ozgürlük bir kelime değil ama akşam
evinin önünde güven içinde oturan bir adam. Barış bir rüya
değil, dinlenmek, nezaket için zaman. Kafamda bir soru var:
Kötü bir davranıştan iyi bir şey çıkabilir mi? Bu kadar şiddetin
sonunda nezaket çıkabilir mi? Bu kadar cinayetten barış
çıkabilir mi? Ofke ve nefret düşünceleri içinde doğmuş bir
insan, barışı sürdürülebilir mi? Barış içinde yönetebilir mi,
bilmiyorum? Oyle uzun zamandır savaşıyorum ki barış
anlayamıyorum.
(Viva Zapata)
Emiliano Zapata.
Hep liderler arıyorsunuz, hatasız güçlü adamlar. Hiç yok, sadece sizin gibiler var. Yaşarlar, değişirler, bırakırlar, ölürler..